Użytkownik "Dunia" <d...@n...o2.pl> napisał w wiadomości
news:ciu01e$sa7$1@news.onet.pl...
> Margola Sularczyk wrote:
>
> Tak jak pisze Margola, jest wiele zwiazkow, ktore z powodzeniem tak
> funkcjonuja (osobiscie znam kilka), ale tym, co przeszkadza, jest nie
> tylko stereotyp w ich glowach, ale - ciagle jeszcze - reakcje otoczenia
> na taki model.

Zakładam, że jeśli ktoś ma na tyle poukładane w głowie, ze zamiana ról
społecznych nie budzi w nim przerażenia, to jest też zaimpregnowany na
reakcje otoczenia ;)

To prawda, że trudno jest zacząć, może trzeba przełamać barierę własną
(cudzą przełamać jeszcze trudniej - mam na myśli wspomniane otoczenie, ale
kto przejmowałby się otoczeniem, mając na uwadze własne, nie odbywające sie
niczyim kosztem, szczęście) Jednak nie widzę niczego zdrożnego w tym, że
mężczyzna zajmuje się domem (mojemu synowi wychowanie Taty lepiej służy -
mama jest za miękka :) - a Tata jest właśnie wolnym strzelcem, pracuje gdy
ma zlecenia, a gdy nie ma zleceń jest znakomitym panem domu)

W sumie nie wyobrażam sobie, żebym miała mojego mężczyznę zmuszać do
podjęcia stałej, bezpiecznej pracy etatowej w imię jakichś konieczności,
których nie ma (ekonomicznych - bo stały dopływ dochodów mamy,
praktycznych - bo on spędzajac w domu więcej czasu łatwiej może zająć się
nim) No to po co? Żeby był nieszczęśliwym frustratem i przynosił te nastroje
do domu? Eeeee...


Margola