Użytkownik "Flyer" <f...@p...gazeta.pl> napisał w wiadomości
news:c1jb6u$6b0$1@atlantis.news.tpi.pl...
> EvaTM; <c1j5bj$9ai$1@nemesis.news.tpi.pl> :
>
> > > Traktując go jak zdrowego, chciałbym tylko dopowiedzieć, że
jednocześnie
> > > z pogarszaniem się stosunków z dziewczyną facet zaczyna łamać blokady
> > > [zachowania wyuczone] społeczne - jeżeli charakterek ma wredny [normy
> > > społeczne były dla niego uciążliwe lub polubi stan aspołeczności], to
> > > raczej nie da się tego już tak prosto odkręcić + równoczesne budowanie
> > > wadliwych relacji w związkach i obrazu własnej osoby.

> > Jeśli będzie chciał się z tych napadów furii (poważnie!)leczyć to ok.
> > Jeśliby nie, to życie z takim kimś to koszmar :|

> Kolejna stawiaczka baniek. ;) I co, wyleczy się z napadów furii, a
> problem pozostanie? Napady furii to tylko uzewnętrznienie konfliktu
> lub/i jego prawdziwej osobowości - leczyć to by się musiał dwutorowo -
> na "furię" [przekroczenie wyuczonych barier powoduje, że trzeba
> PRZEBUDOWAĆ osobowość, przynajmniej w jakimś zakresie] i na swój/ich?
> problem.

Po pierwsze problem podstawowy: zrozumieć co wywołuje furię.
Po drugie: nauczyć się werbalizować tak silne emocje,
bez przerażania otoczenia.
(wiesz co to znaczy bać się odezwać do furiata?
czy to znaczy - nie odzywać się, nie tykać, bo a nuż wybuchnie? Jaki to może
mieć wpływ na ew. żonę i dziecko?)

Po trzecie: jeśli nie chciałby się leczyć (kompleksowo - przyczyny +
skutki), to próżnym trudem są próby układania sobie życia z furiatem.
Autorka postu dopisała jednak, że on CHCE się leczyć.
I w tym cała nadzieja, jak myślę.

E.