Chcialam sie podzielic z Wami swoimi bolami, w jakich rodzil sie moj
projekt. NA pewno nie jest to jedyny sposob na ogrod.

1.
Od samego poczatku nie mialam zludzen, ze cokolwiek na ten temat wiem.
NIe znalam roslin, ani zasad projektowania. Jednoczesnie nie chcialam
uzyc zawodowego projektanat ogrodow, bo chcialam sie rozwinac na tym
POLU :-) .

Zakupilam wiec nastepujace ksiazki, ktore bardzo polecam osobom
kompletnie zielonym.

Projektowe ABC:

John Brookes "Projektowanie ogrodow"
John Brookes "Wielka ksiega ogrodow"
Herta Simon "Projekty ogrodow"
Marek Majorowski "Ogrod japonski - elementy i zasady kompozycji"
Hanna Masternak "Wybierz ogrod dla siebie" (ale nie koniecznie)

Wielka szkoda, ze w ksiazce M. Majorowskiego nie ma wiecej japonskich
ogrodow swobodnych, na ktorych w koncu wzorowali sie angielscy
projektanci ogrodow "angielskich" krajobrazowych. Ale i tak zdecydowanie
polecam te pozycje.

Do w/w ksiazek nalezy dokupic takie, aby dowiedziec sie czegos o
konkretnych gatunkach mogacych rosnac w naszym kraju:
M. Czekalski "Krzewy i drzewa lisciaste"
P. Muras "Zywoploty"
i koniecznie o drzewach (nie tylko naszego klimatu A.Schreiner "Drzewa w
ogrodzie"

Inne ksiazki - o bylinach, cieciu, pielegnowaniu - polecam jako drugi
rzut literatury. Najwazniejsze w ogrodzie sa drzewa i krzewy - bo rosna
dlugo i przesadzic ciezko, wyciac pozniej szkoda, a zle posadzone psuja
caly ogrod. Reszte zielska mozna upychac, przesadzac, wyrzucac na
kompost, traktowac jako czasowa zapchajdziure itd.

Mam takze program "Gardem Composer", ale zaprojektowac sie w nim ogrodu
po prostu nie da (byc moze w profesjonalnych cad'ach da sie, ale ja nie
jestem profi). Ale warto go miec, bo troche mozna sobie pomoc w
rozwijaniu wyobrazni przestrzennej. Trzeba sie troche wysilic i probowac
narysowac olowkiem glowne idee.

2.
Po przejrzeniu wielkokrotnym tej literatury doszlam do wniosku, ze sama
nie dam rady z projektem. Z rozpaczy wychylilam jedno wino, ale
nastepnego dnia splynelo na mnie olsnienie, ze nie musze wykonac
projektu swego ogrodu tak, jak robia to firmy projektowe i ze tego nie
potrzebuje. Ja moge sobie projektowac etapami - wraz z wchlaniana
wiedza. Nie musze miec rozpiski ile jakiejs tam byliny potrzebuje na m2.

Wbrew pozorom wiele rzeczy MOZNA zrobic pozniej (kable do oswietlenia,
instalacje nawadniajaca). Byc moze wymaga to rozkopania trawnika, ale i
tak lepsze to, niz proby "na sile" zaprojektowania tych instalacji przez
ogrodowego laika PRZED posadzeniem roslin. Spokojnie mozna to zrobic PO
posadzeniu roslin, kiedy juz wiadomo, co gdzie rosnie.

3.
Najwazniejsze przy projektowaniu sa wg mnie nastepujace rzeczy: trzeba
urodzic w bolach decyzje, co to ma byc za ogrod: badziewnik angielski
bylinowy, regularnie symetryczny, swobodny itd. Najlepiej zrobic to
ogladajac juz gotowe ogrody (w/w ksiazki, zdjecia w internecie, w
gazecie "moj Ogrod"). Trzeba sie naogladac i zaznaczac to, co sie nam
podoba:

okazuje sie, ze jednak mamy jakis ogrodowy gust i zdecydowanie bardziej
podobaja sie nam klimaty orientalne niz barokowe, ze wolimy kolor szary
i ciemno zielony lub wlasnie zolty i bordowy itd. Ze lubimy luzne trawy
lub rowno przyciete bukszpany. Warto tez zaznaczac ogrody ktore nam sie
zdecydowanie nie podobaja, trzeba sie im przygladac - ustalic czego nie
lubimy i nie tworzyc przypadkiem tego u siebie.

Niech ten nasz ogrod ma jakis styl.

No chyba ze jestesmy kolekcjonerami i przynosimy do domu ze szkolki
kazda nowa rosline i usilujemy ja wepchnac w jakakolwiek pozostala
jeszcze dziure w ziemi. ALe jesli nie chcemy, aby byl to "gabinet
osobliwosci" nalezy wszelkimi silami (mozna sie ew. zwiazac sznurkiem
lub poprosic o pomoc osobe o silnej woli) powstrzymywac sie przed
zakupami typu: kupuje w szkolce cos, co mi sie podoba, a potem chodze z
tym po dzialce i usiluje to wpasowac w ogrod. Jesli tak zrobisz, to na
prawde nie potrzeba w ogole tracic 5 min na projekt ogrodu :-)
W ten sposob mozna ew. kupowac byliny, ktore jak sie nie spodobaja -
wywalisz za rok na kompost.

Trzeba ustalic, ze w tym miejscu ogrodu potrzebuje np. drzewo o jasnych
lisciach i szerokiej koronie dobrze rosnace w pelnym sloncu na patelni,
potem ustalic, jaki gatunek odpowiada w/w wymaganiom i isc do szkolki po
takie wlasnie drzewo.

Do szkolek z duzymi roslinami warto chodzic "krajoznawczo" tak samo jak
do ogrodu botanicznego, bo daja niezle wyobrazenie o wygladzie wiekszego
krzaka.

Poza decyzja o stylu ogrodu warto sie zastanowic co bedziemy w tym
ogrodzie robic: grac w pilke z dziecmi, podziwiac go z okna, czy mamy
psa, dzieci itd - to sa wazne decyzje (jesli mamy male dzieci, to
darujmy sobie oczko wodne i zlotokap).

4.
Potem trzeba posadzic drzewa.
U mnie drzewa rosna tak: blisko domu lisciaste - aby cieniowaly w lato i
nie zaslanialy slonca w zimie (dwie brzozy). Szpalerek przeciwwietrzny w
postaci jodel i glogow. Jeden glog zaslania dom sasiada, czeresnia daje
cien na czesci dzialki. Zasady perspektywy tez sa wazne: duze drzewa
blisko domu, a male dalej - bardzo czesto ludzie sadza odwrotnie i
tworza zamknieta studnie.

Drzewa m.in. daja cien i zaslaniaja brzydkie widoki. I w tym celu nie
musza byc posadzone jak scian placzu wzdluz plotu.

Bardzo polecam w w/w ksiazkach rozdzialy o perspektywie, dzieleniu
przestrzeni, zasadach kompozycji.

4a. Potem - krzewy wg tych samych zasad.

5.
Warto pamietac, za na ogrod PRZEZ POL ROKU patrzy sie z okna domu -
warto sobie zaprojektowac ladny widok z okna najczesciej uzywanego - np.
z salonu.

Podobnie - widok z okna z kuchni nad zlewem (ten widok podziwiamy przez
caly rok - niech to nie bedzie kompost).

Ogrod w duzej mierze sluzy DO PATRZENIA. Tutaj klania sie japonskie
projektowanie - zaprojektowanie kompozycji do podziwiana z okna tak, jak
malarz planuje kompozycje w RAMACH obrazu - a my mamy miec taki obraz w
ramach okna.

6.
Wazne sa sciezki w ogrodzie: glowne musza prowadzi PROSTO do celu (np.
trasa dom - smietnik nie moze byc kreta, podobnie jak dom - kompost, dom
- garaz itd.) Krete moga byc tylko sciezki do snucia sie po ogrodzie.

7. A reszta - przyjdzie z czasem :-)

Aga