> Ta zaradność ma także wymiar w ilości starających się o przyznanie renty
> inwalidzkiej. Czy naprawdę sądzicie Państwo, że Polska należy do jakiegoś
> zagłebia inwalidzkiego? Mamy więcej "inwalidów" jak którykolwiek,

Nikt nie przeczy tej tezie. Sam znam "inwalidę" który regularnie odwiedza
przychodnię by "zapracować" na odpowiednią dokumentację medyczną, wobec
której orzecznik będzie bezsilny i przyzna rentę. To jedna strona medalu.
Odnosze wrażenie, że właśnie tacy renciści Panią /mnie równiez/ irytują.
Może dlatego ten problem jest osią Pani wypowiedzi.
Jest druga strona medalu: styl orzekania o którym pisze Pani jedynie że
"sprawy orzekania w ZUS, jako dotyczące każdego z Państwa osobiście, są b.
żywe, wielokrotnie bolesne, budzące kontrowersje, poczucie krzywdy."
Określenie "poczucie krzywdy" zakłada pewną subiektywność tego poczucia i
może sugerować że tak na prawdę tej krzywdy może nie być, lub jest jej mało,
a praca orzeczników nie budzi większego sprzeciwu. Przynajmniej nie wyraża
Pani takiego sprzeciwu wprost-np tak, jak pewna lekarka w programie Elżbiety
Jaworowicz sprzed kilku lat. Ja przywiązuję do tego dużą wagę, bo błąd
orzecznika przekłada się tu często na osobiste tragedie niekiedy bardzo
ciężko chorych ludzi. Ludzi, którym w społeczeństwie obywatelskim należy się
elementarna ludzka i społeczna solidarność.

> porównywalny kraj. Przyjęte jest w społeczeństwie, że renta załatwia
> problemy najróżniejsze, bezrobocie, łatanie domowych budżetów, zwolnienie

To widać choćby w statystykach przedstawionych przez Hausnera. Rzeczywiście,
renty stanowiły często wentyl bezpieczeństwa i rozwiązywały problemy
socjalne. Jest to oczywista patologia, problem powinien być rozwiązany
inaczej, ale czy ktoś w ciągu ostatnich 13 lat próbował to zrobić ? Jeżeli
Hausner zlikwiduje fałszywych rencistów to problem pozostanie, tylko
przesunie się w inny obszar działania państwa ( jeżeli to państwo w ogóle
jeszcze działa), lub samorządów. Problem w tym, by uzdrawiająć system
rentowy nie wylać dziecka z kąpielą- ludzie naprawdę chorzy nie mogą stracić
rent.

> się z trudów życia. Nie wierzę, że wszyscy fałszywi renciści załatwili
> sobie świadczenia za łapówkę. To raczej nie jest możliwe. Przy ogromie
> takich przypadków każdy lekarz musiałby być wielokrotnym łapownikiem, a
ani
> ja ani wielu znanych mi lekarzy nie bierze, choć wypełnia wnioski, co do
> których zasadności możnaby mieć zastrzeżenia.
Znałem lekarza, który wyrzucał (sic!) za drzwi każdego, któ próbował wręczyć
mu łapówkę (był ordynatorem oddziału urologicznego). Każde uogólnienie
byłoby błędne, a Pani najlepiej zna swoje środowisko.

> Dlaczgo zakłada Pan, że jestem zobowiązana tłumaczyć nieprawidłowe
> zachowania lekarzy wobec pacjentów? Nie znam sprawy, rozpoznania itd. Bez
> względu na wszystko, pacjentowi należało się pełne wyjaśnienie.

Niczego nie zakładam. Oczekiwałem oceny moralnej opisywanej sytuacji.
Relacje pacjent-lekarz decydują często o pomyślnym przebiegu leczenia (taki
nacisk kładł na to prof. Aleksandrowicz...). Tu neurolog nie miał powodu do
dumy.

> > Odpowiedź: "Czy pan chce, bym poszła za pana do więzienia ?
Zaświadczenia
> Jak wyżej. Dodam tylko, że mało ta opowieść jest wiarygodna, bo orzeczenie

Zakłada Pani, że wymyślam historyjki na użytek dyskusji, czyli kłamię- to
poważne oskarżenie.Skąd taki brak zaufania do drugiego człowieka? Nie wiem,
dlaczego ten chłopak poszedł do neurologa. Może lekarka miała stosowne
uprawnienia, może nie wiedział jak się te sprawy załatwia. Ale pamiętam jak
przyszedł i powtórzył rozmowę....

> > Wyrok: renta przyznana
> > ZUS: apelacja.
> Nie jestem rzecznikiem, ani orzecznikiem ZUS. Dodam tylko, że nie o tym
> elemencie dotyczącym rent inwalidzlich pisałam.

Zbigniew Andrzej Gintowt kilka postów wyzej wyraził opinię, z którą się w
dużej części utożsamiam.

Marek

PS. Bardzo dziękuję za wyjaśnienie sprawy mojej mamy.