Użytkownik "tweety" <t...@i...pl> napisał w wiadomości
> Witam;
> pisze, bo ......nie wiem w zasadzie dlaczego, chyba dlatego, ze
subskrybujac
> ta grupe znajde tutaj jakies oparcie psychiczne, moralne z powodu mojej
> corki. Niestety widze, ze tutaj mozna znalezc oparcie jak sie jest ON (nie
> piszcie zaraz odp, ze to nieprawda, bo to tylko moja opinia) lub jak sie
ma
> opinie zgodne z ON.
> Dzisiaj mam dosc wszystkieog i jestem agresywnie nastawiona do swiata i
> posty Roberta Szymczaka przekonaly mnie, ze taka osoba jak ja nie ma co
> tutaj szukac. W mysl zasady jak nie masz dzieci nie pisz na soc.dzieci.
> Przynajmniej ja tak odczulam to co pisal Robert. Nic wiecej nie pisze bo
> znowu sie burza rozpeta i bedzie mi przykro, ze jestem taka plytka, pusta
i
> bezwartosciowa, przedewszystkim w waszych oczach-ON.

Wróciłem do Twojego pierwszego posta i pierwszych postów w tej dyskusji. Ona
się teraz rozgałęziła mocno. A u samego początku zderzyły się dwa
nieprzekraczalne światy - dwie prawdy:
Twoja prawda, że nie wyobrażasz sobie związania się z osobą fizycznie
ułomną. I to jest Twoje podejście do życia, którego nikt Ci nie zabrania i
nie ma prawa osądzać, pod warunkiem, że... nie będziesz się z nim
deklarowała publicznie. Ponieważ publiczna deklaracja, w dodatku na forum
dyskusyjnym ON, jest poddaniem tej deklaracji pod osąd i musi wzbudzić
reakcję, której się nie dziw.
Drugą prawdą jest prawda osób niepełnosprawnych, które mogą być
pełnowartościowymi partnerami życiowymi dla osób sprawnych, innych
niesprawnych - w ogóle dla innych. To jest niezaprzeczalny fakt.
Kłopot jest w tym, że dla tych dwóch prawd nie istnieje płaszczyzna
porozumienia. To, co niewyobrażalne dla Ciebie, dla ON jest oczywiste i na
odwrót. Cała ta dyskusja od początku skazana była na niepowodzenie w sensie
przekonania drugiej strony. Moim zdaniem wynika z niej nauka, że pewne
dyskusje lepiej żeby się nie odbywały. Bo tu tak naprawdę nie istnieje
problem! A w każdym razie dla mnie nie jest problemem Twoja niechęć do ON
jako partnera życiowego. Nie jest też dla mnie problemem moja niesprawność w
relacjach męsko-damskich. Nie w taki sposób, jak to jest dyskutowane.
Leszek ma rację z tą analogią do lokalu dla Murzynów. Są miejsca i czas, gdy
wygłaszanie pewnych poglądów nie jest najlepszym pomysłem.
Pozdrawiam
Lech