W dniu 2013-10-21 23:50, Ikselka pisze:
...
> "Teraz bede mowic o swoim odbiorze utworu i postaram sie
> o maksimum tresci, a minimum oceniania.
>
> Otoz, stwierdzam, ze:
> Utwor zawiera pompatyczne zawolania, pelne emfazy
> i pozowania na rozpacz.
> Rymy, tak zwane czestochowskie, dzialaja na mnie
> rozsmieszajaco, bo ich dobor jest, niestety, nietrafny.
> Mysl przewodnia wiersza jest ciekawa i, owszem,
> czytelna, ale ubranie jej w tak rozdmuchane szaty,
> z kazdym kolejnym slowem zamienia moje wspolczucie
> dla przezywajacej uczuciowe rozterki Autorki, na coraz
> glosniejszy chichot, a chyba jednak nie o to Autorce
> chodzilo.
>
> Podkreslam, ze opisuje reakcje swojego organizmu,
> przez lata cwiczonego na najwyzszej jakosci zbiorach
> slow wszelakich. Reakcje niemal podswiadome.
>
> Nie mam na celu, w zadnym wypadku, postponowania
> Autorki, prosze Cie jednak o zrozumienie dla ludzi,
> w ktorych TAKA poezja wywoluje reakcje diametralnie
> rozne od uwielbienia i wzruszenia.
>
> Wczoraj zniknelam, bo mnie o to poprosiles.
> Spelnianie czyichs prosb nie stanowi dla mnie
> problemu ani ujmy.
> Nie bede wszelako udawac, ze cos, co jest zaledwie
> ZACZYNEM MYSLI, uznaje za DZIELO SZTUKI."
>

to o mnie ? :)))
dzięki że się pofatygowałaś. a kto niby był
moim krytykiem? :))))))
BTW- podoba mi się ta ocena ma jakieś przełożenie
na te moje 4tys odsłonięć w ciągu pięciu miesięcy.



--
"Rozczarowania, spotykają nas na różnych etapach życia. Żeby im
całkiem nie ulec, wystarczy zrozumieć, że świat, inni ludzie nie są
nam nic dłużni. Tak długo jak możemy się cieszyć życiem, dostajemy
więcej niż na to zasłużyliśmy" - by olo