Użytkownik "xhy" <x...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:dplgu8$lbd$1@news.onet.pl...
> Czy oczekiwane efekty końcowe nie zmuszają jednak czasem do ww.
> podporządkowania? Jaki jest sens upierania się przy swoim w dziedzinach ,
w
> których jest się ignorantem? By sobie i innym udowodnić własny status?
> Przecież będzie odwrotny skutek.
> Myślę, że bardziej rodzaj, czy sposób podporządkowania ma większe
znaczenie
> niż samo podporządkowanie, które samo w sobie nie jest dobre ani złe. xc
>

Mam na myśli przesadne podporządkowanie, np. kiedy mężczyzna w obawie przed
podjęciem konkretnych działań (a przede wszystkim odpowiedzialności) uchyla
się, chcąc aby wyręczyła go kobieta lub inna osoba.
Reakcją mężczyzny nie powinno być oddawanie pola kobiecie, tylko
zastanowienie się co jest nie tak, skoro czuje się niepewnie. Inaczej mówiąc
przyznanie się do błędu. Jeżeli mężczyzna jest uczony, że nie należy
przyznawać się do błędów (z czym ośmielę się stwierdzić większe problemy
mają kobiety - jeżeli się mylę, wyprowadźcie mnie z błędu), to gromadzi w
sobie wiele negatywnych emocji, które w końcu znajdują ujście w kontaktach z
innymi osobami (załóżmy, z kobietą) prowadząc albo do wynuchów gniewu, albo
do zamykania się w sobie.