Aga, przeczytałam naprawdę uważnie Twój pierwszy post w tym wątku i odnoszę
wrażenie, że dorabiasz jakś dziwną ideologię do tego co się stało: za bardzo
się wgłębiasz, za dużo analizujesz i niedługo wyciągniesz wnioski, że to
wszystko, co się stało to Twoja wina. Nie jesteś Arabką i nią raczej nie
zostaniesz, to, co teraz czujesz, to TWOJE PRAWDZIWE ODCZUCIA, nie
zaprzeczaj im - po co?
Żeby wciąż się utwierdzać w tym, że on nie jest winien temu, co zaszło, że
jest uczciwym człowiekiem?

Pozdr. Ewa


Chce
przekroczyc wszystkie granice stereotypów wpajanych mi przez lata. Pragne
zobaczyc to zupełnie z innej strony. Gdybym była Arabka sytuacja byłaby dla
mnie zupełnie zwyczajna, sterotypowa, zgodna z normami. Zyje tu wiec
wszystko wydaje sie dziwne, niezgodne z tym co mnie ukształtowało.Trzeba by
spojrzec na uczciwosc i miłosc zupełnie inaczej niz kaze jakikolwiek
sterotyp. Oczyscic to z tych nalecialosci złosci, zazdrosci, tego co inni
pomyslą. zeby byc sprawiedliwym, ale nie ta ludzką sprawiedliwoscią, jakas
inna, ktorej nawet nie dotknęłam.