freelance <f...@w...pl> w artykule
news:b1rv23$r1s$1@absinth.dialog.net.pl napisał...
> Wiecie to bardzo boli jak ja padam ze zmęczenia, mąż za miesiąc będzie
> bezrobotnym, więc szuka gdzie się da, ślęczy po nocach żeby zarobić coś
> dodatkowo,

Przypuszczam, że wiemy... Każdy jakieś tam trudne chwile przeszedł
lub własnie przechodzi. Oczekiwanie od ludzi, że się "sami domyślą"
i pomogą tylko dołuje Cię coraz bardziej. Jeśli potrzebujesz pomocy
- poproś o nią wprost. Odmówią - OK, poszukasz innej możliwości.
Przynajmniej będziesz wiedziała na czym stoisz.

> a teściowa mieszkając 5 minut od nas ani razu nie wezmie małego
> na spacer,

Skoro taka jej wola... cóż, ona już swojego syna wychowała, jak
rozumiem - nie najgorzej, skoro zapragnęłaś aby został Twoim mężem.
Nie ma obowiązku pomagać przy wnuczku.

> nawet jak jej syn strasznie kaszlał i nie powinien wychodzić a ja
> nie mogłam chodzić, bo miałam skaleczoną nogę i przy chodzeniu wrzynało mi
> się i potrafiłam płakać z bólu , to to naprawdę boli, szczególnie jeśli jest
> ona osobą nie pracującą,

Czy _naprawdę_ dziecko nie może się obejść bez spaceru gdy żadne
z rodziców nie jest w stanie z nim wyjść? Wystawże wózek z małym
na balkon, albo ubierz go ciepło i otwórz szeroko okno (tak jak
go "przyzwyczajałaś do spacerów" gdy był noworodkiem) a nie katuj
się, bo takie poświęcanie się dla dziecka jest gorsze niż
niezapewnienie mu idealnych warunków. Jeśli czujesz, że się przesadnie
poświęcasz, to są duże szanse, że w przyszłości mu to wypomnisz i
będziesz żądała z tego powodu jakiegoś specjalnego traktowania.
Ot, jak nie przymierzając - Twoja teściowa, która _domaga_się_ aby
świętowano jej urodziny/imieniny. Może też w przeszłości przesadzała
z poświęcalstwem dla dobra synusia? I teraz musi to sobie odbić?

> nie wspominając już o jakimś zaproszeniu na obiad,
> ostatnio było jak mąz miał jej coś naprawić?

Trudno. Przeżyliście dotąd, przeżyjecie i teraz bez jej obiadków.
Może to i lepiej? Kto wie czego dosypuje do potraw? ;)
A skoro teściowa kieruje się zasadą "coś za coś", to nic nie
stoi na przeszkodzie abyście i Wy się nią kierowali gdy teściowej
coś będzie dolegało i zapragnie od Was pomocy...

> Wy też byście gugali za szczęścia, bo ja jakoś nie mogę.
> A wracając do tematu to sms bylby obrazą , przez telefon też,
> muszę poprostu chodzić i stosować się do imienin i urodzin bo
> inaczej jest obraza, i niechcę żeby moje dziecko też tak mialo....

Nie ma "muszę". Oboje przecież ciężko pracujecie. Urodziny czy
imieniny to ma być przyjemność... dla solenizanta - że o nim
pamiętano, dla gości - że się ich podejmie smaczną kawą i miłą rozmową.
A nie katorga... Wymaga to dobrej woli obu stron.
Rozumiem, że szukasz jakiegoś "oficjalnego" argumentu przeciwko
świętowaniu urodzin i imienin, żeby teściowej nim rzucić w oczy
gdy następnym razem będzie się domagała uczestniczenia w obchodach.
A nie prościej powiedzieć "niestety brakuje nam trzeciej ręki,
jeśli by Mama czasami pomogła nam przy małym, to może znaleźlibyśmy
czas na świętowanie". A skoro nic od niej nie dostajecie, to co
Wam szkodzi jeśli się nawet obrazi?

Olka
--
**/|_/|*********************************************
***********
*( oo_ "Rozumiesz, jest taka cierpienia granica, }:->[=3 *
* \c/--@ za którą się uśmiech pogodny zaczyna" - Cz. Miłosz *
* http://dziewczynka.org/ ***** niegrzeczna @ dziewczynka.org *