Użytkownik "tren R" napisał w wiadomości:

...>>> ja bym powiedział, że słowa to forma, w która opakowane jest to
samo
>>> od lat. wystarczy słuchać tego co między słowami i nie ma kłopotu z
>>> opakowaniem.

>> Gdyby tak było, nie mielibyśmy żadnych granic, żeby bezpośrednio w
>> pełni porozumiewać się z nacjami świata.
>> Niestety prawda jest taka: Dopóki nie poznasz języka rozmówcy, nie
>> poznasz samego rozmówcy.

> zdaje się, że ty mówisz o formalnym dogadywaniu się takiego np ruska z
> chińczykiem czy szweda z francuzem. faktycznie, żeby się dogadać,
> trzeba co nieco liznąć.
> ale w gruncie rzeczy, nie musisz znać języka takiego szweda, żeby
> wiedzieć, że zapewne chce być kochany czy akurat ma ochotę pobzykać.
> to jest to o czym ja mówię - potrzeby ludzkie są takie same. a już na
> pewno w jednym obszarze kulturowym.
> więc nie muszę znać slangu jakiejkolwiek subkultury, żeby wiedzieć, co
> tam jednemu z drugim w duszy gra.

Zgadzam się co do potrzeb. Różnice kulturowe są jednak w obyczaju.
Obyczaj wyznacza granice między wolno - nie wolno; wypada nie wypada, do
przyjęcia - nie do przyjęcia. Kultura języka należy do zwyczaju, a nie
do potrzeb.
Ta kultura języka musi mieć swoje miejsce.
Ojciec do syna powie: "Na razie ucz się, później będzie czas na amory!"
A kumpel w tej samej kwestii poinstruuje: "Dzieciaku, tyle okazji i
jeszcze nie moczyłeś flaka?".
No chyba jest różnica zasadnicza?

> a jeśli chodzi o następne pokolenia - to jak się wsłuchasz, to sobie
> przypomnisz swoje problemy i problemiki. o ile coś tam jarzysz pod
> kopułą :)

Toż mówię, że trzeba się wsłuchiwać i pamiętać siebie z tamtych lat.


>>>> Ostatnie zdanie miało wyrażać, że obniżanie granicy "obcowania z
>>>> tematem" (czyli jak rozumiem - brania udziału młodzieży w
>>>> działaniach z nieplanowanymi konsekwencjami) wynika z takiego a nie
>>>> innego klimatu. A Ty, zdaje się, języka jako nośnika całej
>>>> subkultury nie doceniasz. :)

>>> no a tenże klimat tworzą też media - czyli debilne gazetki.
>>> al ty zdaje się że nie doceniasz wpływu zewnętrznych wzorców :)

>> Doceniam, ale doceniam bardziej niż przedstawiciele młodzieży. Ty
>> jedzież jeszcze bardziej na tym wózku wzorców zewnętrznych, bo
>> zemocjonawany odpowiedzialnością za wychowanie swoich dzieci. Na
>> Twoim miejscu zadbałbym bardziej na poznawanie subkultury (zazwyczaj
>> dzieci do jakiejś należą lub będą należały). Zyskałbyś wtedy większy
>> wgląd na obrót spraw w relacjach z dzieckiem. Ale jeśli tego nie
>> zrobisz - nic się nie stanie z tego tytułu, tylko mniej będziesz
>> wiedział.

> tu zdecydowanie pełna zgoda. zawsze uważałem, że zdecydowana cześć
> odpowiedzialności za wychowanie leży po stronie rodziców. żadne szkoły
> czy inne tam media nie mogą przejąc tej roli, bo nie mają aż tak
> efektywnych narzędzi wpływu.

Ale za to maja większe rozeznanie. Zajmują się zawodowo (pominąwszy
wszelkie niedociągnięcia w tej kwestii) tylko wychowaniem, można
powiedzieć. Rodzice mają więcej obowiązków w domu, niż tylko
wychowywanie i brak im zawodowego przygotowania. Praktycznie
eksperymentują. Za to maja szansę, jak nikt inny budować najlwspanialsze
relacje ze swoimi dziećmi.
Tren, i szkoła i rodzice są niezbędni!

>>>> Co masz na myśli pod pojęciem "wymiary"?

>>> 90-60-90

>> Ale śmieszne! Ja mam 60-90-60 i co, Chuderlaku? :D

> nie podobasz mi się grubasku :)

No wiesz... starałem się tylko... dobrze spełniać rolę użytkownika psp.
=:o

--
pozdrawiam
michał