Był raz troll, robalem zwany, walił konia na trzy zmiany

A gdy koń już całkiem sflaczał, z flaszki pił i się zataczał

A gdy potem puścił pawia, w filozofa się zabawiał

Kompa włączać zwykł kopytem, przeklinając brzydko przy tem


Starsi bracia mu zlecili, role w sam raz dla debili

Za plugawych garść miedziaków, oszałamiać miał Polaków

Przeliczywszy w mig miedziaki, mocodawcom lizał sraki

Robił Robal to z ochotą, takim to już był idiotą


Gdy na sieci się pojawiał - witał, śmiecił i pozdrawiał

W punkcik gapił się jak ciele, liczył krowy razy wiele

Gdy uciekły mu z paswistaka to mu piana poszła z pyska

Wiele takich miał wyczynów, to typowe dla kretynów

Potem o er jeden kwilił, tak już bywa u debili


Choć pod Kraków się podszywał, nikt go nigdzie nie widywał

Od stuleci mieszkał w sieci, ktoś go z zagranicy zlecił


Z filozofią obeznany, temat musiał mieć dobrany

Wreszcie znalazł zagadnienie: 'tu ksRobak i Dupczenie'

Koń bez końca się wykończył - tylko przestrzeń sztywna w końcu

Pragnął tak sztywnego końca, jak kwiatuszek pragnie słońca

Więc się zwraca do rodaka: 'prosze, troszkę niaka-niaka'

Homo robal co jest ciotą ciągle się domaga o to... :-)