Usłyszałam dzisiaj taką historię:
Znajoma pani na emeryturze opiekuje się swoją matką, osobą prawie 90 letnią.
Staruszka wymaga stałej obecności i pielęgnacji. Teraz nie poznaje nikogo,
łącznie ze swoją córką. Proces ten pogłębiał się przez lata, a kobieta
patrzy jak jej matka coraz bardziej odchodzi.
Nie jest jedynaczką. Ma siostrę, która teraz przypomniała sobie nie tyle o
siostrze i matce, ile o ich emeryturach, a szczególnie o emeryturze
staruszki.
Mieszka w innej części kraju i ostatnio zadzwoniła z prośbą o pieniądze.
Podobno nie płaci od 4 lat składek ZUS i zaległości strasznie narosły.
Znajoma odpowiedziała, że nie może przesłać jej pieniędzy ponieważ jej
dochody pokrywają bieżące potrzeby. Siostra stwierdziła no jak to, przecież
masz emeryturę mamy?
I wyszło, że wzięła do siebie staruszkę żeby położyć łapę na jej
pieniądzach.
Jakoś to przełknęła i wysłała kilkaset złotych.
Po dwóch tygodniach dostała czuły list od... siostrzenicy z...prośbą o
pieniądze. Dowiedziała się z niego ,że z mężem kupili samochód na raty. Ona
nie pracuje, debet na rachunku woła gwałtownie i ona w cioci widzi jedyny
ratunek. Na koniec podała dwa numery telefonów komórkowych i wyraziła chęć
odwiedzenia cioci i babci (po 12 latach).
Do tej pory to nasza znajoma telefonowała co jakiś czas do siostry aby
poinformować ją o tym co słychać u niej i u ich wspólnej matki.
Ta historia nie daje mi spokoju.


Blanka

b...@p...onet.pl