Zbrodnia to niesłychana
pani poznała pana.
Pan bez kul nie zrobi kroku
Pani na wózku (od roku)
Jednak cóż wózek, cóż kule
Patrzą na siebie czule.
On już żyć bez niej nie może
Ona żyć nie chce bez niego
I kwitnie ich wielka miłość
jak w wierszach Konstantego.
Czy mają prawo do szczęścia?
Zaraz się wszystko wyda...
Pan się poślizgnął, przewrócił!
Ktoś krzyknoł...
O!!!!!!
INWALIDA!

Hobbit (Bogusia K.)
(*** homo homini polonus est ***)