Jak traktujecie żebraków ?
Czy zawsze odmawiacie ?
Czy zawsze dajecie ?
Czy dajecie tylko po prośbie, a może na odwrót - dajecie tylko
milczącym ?
Czy milczący, ale grający - też żebrak ?

Czy jak dajecie - pozwalacie wyrazić wdziecznośc, czy
szybko uciekacie ? Dajecie z uśmiechem, czy z wymalowanym
subtelnie wyrazem nagany ? Może odwracacie twarz ?
Troska i współczucie, czy może "masz, ale Ci nie wierzę" ?

Lubicie opowieści o kobiecie, która cały dzień przesiaduje
z dzieckiem, a wieczorem podjeżdża po nią kolo w luksusowym
samochodzie ?

Czy jak odmawiacie: patrzycie w oczy ? Mówicie NIE, czy
udajecie że Was nie ma ? Mówicie NIE od razu, czy czekacie
aż błagalna litania dojdzie do końca ? Wsłuchujecie się w każde
słowo wychodzące z głębi innej duszy ? Czy ta dusza jest umęczona,
czy myśli tylko o łatwym łupie ?

Wolicie takich co zbierają "na piwo", czy starą babcię z kotami,
która kiedys próbowala sprzedawać malutkie bukieciki ?
A może wolicie babcię, która siedzi niemo z kartką na kartonie
w błocie i robi za postument przy szarej ścianie ?

Czy spotykacie żebraków, czy od nich uciekacie ?
Są oni, czy ich nie ma ?