Dzień dobry,
Dziękuję za dotychczasowoą pomoc.
Chciałbym zapytać o coś jeszcze.
Mam 30 lat i zaburzenia osobowości typu borderline i staram się zrozumieć swoje
problemy, które trudno mi zrozumieć. Ostatnio zauważyłem coś co bardzo mnie
zaniepokoiło. Jako dziecko zadawałem dużo pytań (jak każde) za które mnie
ganiono. Zamknąłem się więc w sobie. Ostatnio zauważyłem (ktoś mi zwrócił na to
uwagę), że odpowiadam "rozumiem" w sytuacjach, kiedy w rzeczywistości wcale nie
rozumiem (odruchowo ze strachu?). Czy jest to teoretycznie możliwe, że w wyniku
przemocy, emocjonalnego odrzucenia w dzieciństwie, zaniedbania a przede
wszystkim nie odpowiadania na pytania i nie rozmawiania ze mną jestem w stanie
w którym rzeczywiście nie wiem kiedy/co rozumiem? Czy mogłem tworzyć przez całe
życie maskę "rozumiejącego" człowieka i sam oszukać siebie (z dziecięcej
beradności) przez co przestać się orientować kiedy rzeczywiście rozumiem?
Dzięki za pomoc.

Janek

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl