mam dobrego znajomego ktory od jakis 4 lat zachowuje sie bardzo
dziwnie...tzn.wlasciwie nie zachowuje sie...sam o sobie mowi ze nie ma juz
swiadomosci..zauwazylem u niego calkowite odciecie od rzeczywistosci,brak
ducha (czyli tego co moze okreslic 'czlowieka' jako rzeczywiscie istote
ludzka),brak pogladow na rzeczywistosc (na ktora nawet nie patrzy), stale
zajmowanie sie soba i swoimi stanami psychicznymi, brak zdolnosci logicznego
myslenia, patrzenia na rzeczywistosc, uczuc etc.,calkowita obojetnosc na
otaczajacy go swiat..czy mozliwa jest u czlowieka tak nagla zmiana w
zachowaniu, swoiste przejscie w 'niebyt'..on sam mowi ze zaczal tak
zachowywac sie od czasu gdy pojechal na kolonie na ktorych wyizolowal sie z
calej rzeczywistosci (bynajmniej nie jest to zwiazane z narkotykami)...on
sam tez w swoim mniemamiu mowi ze stracil osobowosc i patrzenie na
rzeczywistosc..
co to moze byc???szczegolny rodzaj depresji, psychozy depresyjnej czy
tez...?dodam jeszcze iz osoba ta wykunuje swoje obowiazki szkolne (jednak
kosztem jak najmniejszego wysilku), nie rozmawia ze znajomymi (z ktorymi nie
lacza ja zadne wspolne sprawy..->>wlasciwie chyba z jej wlasnej winy).mowi o
sobie ze zablokowala sie psychicznie..i wierzy stale w jakis magiczny sposob
odblokowania typu hipnoza czy tez duza dawka srodkow halucynogennych...czy
moze jest to swiadome wyizolowanie sie?wiekszosc uwagi tej osoby zajmuje
badanie czemu zachowuje sie w taki a nie inny sposob...mowi ona tez czesto
ze nie czuje sie jak istota zywa ,swiadoma, lecz jakas nizsza forma (typu
roslina)..czy moze odzyskac w jakikolwiek sposb swiadomosc?