Folia jak folia; zwinięta w kłębek leżała w rowie, obok szosy o
średnim natężeniu ruchu; w tej folii mogło być prawie wszystko; milion
dolarów, zwłoki noworodka, albo nic; by to sprawdzić, trzeba było tę
folię rozwinąć.
W niedzielę, około godziny dwunastej w południe, do mojego pokoju
weszła mama, i do jeszcze śpiącego mnie powiedziała tak:
- Wstawaj, mamy sytuację kryzysową; w rowie jest jakaś folia - no w
zasadzie nie powiedziała tak dosłownie, ale tak by to brzmiało, gdyby
moja mama była żołnierzem, i gdybyśmy mieszkali w jednostce wojskowej,
i gdybyśmy porozumiewali się oficjalnym żargonem żołnierskim.
Po drodze mama mi wyjaśniła o co chodzi; no więc śniło jej się w nocy,
że Błażej nie żyje (Błażej jest mężem mojej kuzynki, która jest córką
siostry mojej mamy). Jako, że sny mojej matki bardzo często okazują
się prorocze (ostatnio mama przewidziała dostawcę mebli), wystraszyła
się nie na żarty; możecie sobie wyobrazić, jakiż dramat przeżywała,
gdy dostrzegła w rowie za naszą działką zwinięty kawał folii -
prawdopodobnie przypuszczała, że w folii są poćwiartowane fragmenty
zwłok Błażeja.
Ja miałem inne powody, dla których chciałem zbadać ową folie;
przypuszczałem, że będą w niej zwłoki noworodka - gdyby moja 'obawa'
okazała się potwierdzona, mógłbym wykonać odpowiedni telefon do Radia
Zet (czerwona linia), i zgarnąć trochę sianka za 'newsa'. Poza tym
takie skandaliczne wydarzenie przyciągnęłoby do naszego miasta
telewizję, a ja, jako odkrywca, pojawiłbym się na czołówkach
wszystkich serwisów informacyjnych.
Folię dostrzegłem z odległości trzydziestu metrów; leżała w rowie.
Folia ta nie zwróciłaby uwagi mojej mamy, gdyby nie pies, który
wypuszczony na spacer poleciał w jej kierunku i zaczął ją obwąchiwać.
Mama poszła sprawdzić tę folię, ale gdy dostrzegła na niej ślady krwi,
wycofała się, i poszła mnie obudzić. Tak to się znalazłem na szlaku
prowadzącym do folii.
Chciałem wziąć jakiegoś kija, żeby szturchnąć folię; mama jednak
kazała wziąć widły; ostatecznie poszedłem z gołymi rękoma. Gdy tak
szedłem, a przed sobą widziałem tylko jaskrawobiały punkt, myślałem o
wszystkim, tylko nie o czymś przyjemnym; w folii mogły być wyrzucone
przez jadący samochód zwłoki jakiegoś zwierzęcia, jego odchody, lub
same wnętrzności. Mógł w niej tez być transport telefonów komórkowych,
który wyleciał z jadącego tira; moja fantazja została rozbudzona do
ostateczności jej rozbudzenia.
- Podnieść ją - zasugerowała mi mama, która od początku, jako
inicjator tej akcji, nadzorowała moje poczynania. ...I tak nastąpiła
chwila prawdy; złapałem prawą ręką koniuszek tej folii, i pociągnąłem
go do siebie - wtedy folia niczym żagiel złapała powiew wiatru i
rozpostarła się pół metra na ziemią, niczym płaszczyzna prześcieradła
słana na łożu; folia była pusta.
A ślady krwi? Cóż... może i to była krew; mama zasugerowała (ona sporo
sugeruje), że może jakąś kobieta-kierowca miała okres, i nie chciała
pobrudzić sobie tapicerki...

N.

--
www.nawrocki.art.pl - psycho circus project