Dziękuję wszystkim za słowa otuchy i pocieszenia. Dziękuję również za słowa
krytyki, które okazały się bardzo konstruktywne dla mnie, bo ja też nie
jestem tutaj bez winy. Uspokoiłam się i zrewidowałam swoje poglądy na życie
i doszłam do wniosku, że na 1-szym miejscu jest moja rodzina a później cała
reszta czyli brat i rodzice. Owszem poszło na noże w tej chwili i mój mąż
jest między młotem a kowadłem bo próbował jakos temu zaradzić ale sie nie
dało. Wszystkich ponisoły emocje i nie oczekuję, że ktoś bedzie mnie
przepraszał za wszystko no bo też przesadziłam, ale wiem, że teraz żadna
rozmowa nic tutaj nie zmieni i moze czas po swiąteczny da kazdemu do
myslenia a może Nowy Rok przyniesie cos nowego... Kto wie. Może jak się
urodzi dziecko to wszyscy zapomną o tym incydencie, na razie jest jak jest
swięta będą smutne ale może tak własnie miało być???
Życzę wszystkim udanych świąt i jeszcze raz dziękuję za wszystkie słowa.
--
Pozdrawiam
Magdalena+Karolka (27-10-97) +...(07-01-03)
http://strony.wp.pl/wp/mwota/