mam romans ... a właściwie to nawet nie wiem czy to romans.

Od wielu lat mam Tż i dziecko. I jest super. Naprawdę. Kocham go. On mnie
kocha (i na pewno nie zdradza). Dorabiamy się - choć on dużo pracuje. Ja
jestem w domu. Najpierw straciłam pracę (a wcześniej byłam bardzo aktywna).
Później było dziecko, problemowa ciąża i powikłania po. Teraz dzieciak od
września idzie do przedszkola a ja zaczynam pomagać we wspólnym biznesie.

Odezwał się do mnie dawny kolega (własciwie chłopak bo przez chwilę się
spotykaliśmy ;-)
Od lat utrzymujemy kontakty e-mailowo/SMSowe. On ma żone i dziecko. I tez
jest szczęśliwy.

I spotkaliśmy się ostatnio na kolacji. Pierwszy raz od lat. Dlatego dopiero
teraz bo on był lata za granicą.

Było miło i chemicznie. Od pierwszej chwili.

I bardzo oboje chcieliśmy następnego spotkania (spotkaliśmy się u niego jak
jego żona wyjechała (bo jest o mnie bardzo zazdrosna jako o ostatnią
dziewczyne przed nią) a ja "urwałam" się na spotkanie z koleżankami (jak
wytłumaczyś TŻ że chcę iść na kolacje z facetem - bez poddtekstów?)).
I na następnym juz było ... seksownie. Wprawdzie nie poszliśmy na całość ...
ale pójdziemy - w najbliższym czasie.

Jest bosko. SMSy. Miłe słowa. I nikt od nikogo nic nie chce.

Nie wiem po co Wam to piszę ...?
Przecież wiem co robię. I jakie to ma/będzie miało konsekwencje.
Może sie trochę chwalę ? :-)

Napiszcie co Wy na to ... też tak macie? potępiacie? żle robię?

Pozdrawiam
maksi

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/