czy zgodzicie się ze mną że właśnie ci najbardziej wartościowi ludzie zawsze
zarzucają sobie że są "nie tacy jak trzeba" i że to od nich najczęściej
usłyszymy słowa "jestem niczym"??
bo- albo ja jestem w jakimś dziwnym środowisku albo to jednak prawda.
tylko pytanie.. jak z takimi ludźmi rozmawiać i jak ich przekonać że to nie
prawda??
ps: potraktujcie poważnie moje pytanie.
dzięki
--
"zanim z czegoś zrezygnujesz - uśmiechnij się do słonecznika"
patrycja.