Witam, postaram sie pokrotce narysowac sytuacje:
Moj dobry znajomy jest z dziewczyna 5 lat (teraz ma 23) wszystko jest ok, lecz
pewnego pieknego dnia zaczyna sie konflikt z rodzicami, nie wiem o co dokladnie
ale wiem tyle ze to przez nia. Sytuacja robi sie napieta, a i miedzy nimi
porzadnie zaczyna wyrastac front burzowy. Pewnego pieknego dnia w piatek gdy z
nim pracowalem ona dzwoni do niego i mowi ze w niedziele po poludniu zamiast jak
zwykle gdzies z nim pojsc to idze na kawe, bo zaprosil ja jakis 19-latek ktoremu
prace zalatwila a notabene praktycznie go nie zna. Chlopak w miare trzezwo
opowiada ze jemu sie to zdecydowanie nie podoba i sie nie zgadza, a ona
wyskakuje z tekstem o zaufaniu. Po rozlaczeniu probuje rozwiac swoje watpliwosci
i pyta sie nas (wspolpracownikow a jednoczesnie dobrych kolegow) czy to normalne
i czy ten facet nie probuje jej poderwac, skoro wie ze jest z kims 5 lat i ma
czelnosc zaprosic ja w NIEDZIELNE POPOLUDNIE na kawe (niedziela sie koledze
kojarzy z rodzina). Z dzika szczeroscia odpowiadam ze ja nie mialbym oporow, ale
takie zaproszenie jest jednoznaczne. Chlopak kwituje to tym, ze to taki sam
malolat jak ja (ja mam 18). W niedziele widze ze ma totalnie zdolowany status na
gg wiec zagadalem co sie stalo:
Ona z nim zerwala, powiedziala ze to nie ma sensu, ze "ona musi za nim
zatesknic" i takimi bajerami rzucila. Kilka godzin pozniej dzwoni do niego jej
przyjaciolka a jego dobra znajoma i mowi ze ONA od jakiegos czasu szukala tylko
pretekstu zeby z nim zerwac. CHlopak ma dola, wszyscy znajomi, rodzice,
przyjaciele mowia mu ze NIE ROZUMIEJA JEJ, ZE ODWALA FAZY i ZE TO ZLA KOBIETA
BYLA. W poniedzialek w pracy chlopak zdaje sie byc ZLY na nia, na to ze za dobry
dla niej byl i dochodzi do niego powoli ze TO ONA JEST NIE WPELNI SPRYTNA,
stwierdza ze ona sie myli jesli mysli ze pojdzie sie wyszalec a potem wroci a on
bedzie czekal z otwartymi ramionami, dodaje ze nie wierzy w zadne separacje aby
"na nowo poczuc milosc" - tu z nim sie zgadzam :D (szczerze mowiac to w opini
wszystkich ktorzy jego znaja jest wspanialym czlowiekiem, milymn przystojnym,
uczynnym, naprawde swietny chlopak, podczas gdy do niej ludzie maja zastrzezenia
ze pewnego rodzaju intrygantka). Dwa dni potem chlopak przez caly dzien nei
odbiera telefonu, mimo ze bylismy umowieni do pracy (montujemy internet, ale
mamy "nienormowane godziny"). Gdy wieczorem go zlapalem, to zwierza mi sie ze
sie z nia pogodzil, ze ona przedzwonila i takim tekstem rzucila ze z jego
zalozen ze nie pozwoli wrocic sie gruz zrobil. Ona wraca do niego, gdy tymczasem
jego tatus (rodzicow ma swietnych, naprawde, chca dla niego dobrze ale nie sa
nadopiekunczy) mowi mu prosto z mostu, ze nie chce zzeby jego syn dawal sie
wykorzystywac. Gdy tlumaczenie nie pomaga na zywo mowi mu ze jest frajerem skoro
sie tak dal piz*** omotac i ze ma wybierac ona albo rodzina. Chlopak mowi oki i
bierze sie wyprowadza. I ma zamiar sprobowac z nia mieszkac (jeszcze nie
mieszkali razem)

1) Czy w ogole warto go ratowac? Czy moze moim skromnym zdaniem zasluzyl sobie
na to?
2) Jego zycie padlo w gruzy, nie ma pracy, auta koniecznego do drugiej pracy
(tata zabral), musi sie wyprowadzic, a szczerze mowiac rodzice byli mu takze
wsparciem pienieznym
3) Czy w takiej nieco chorej sytuacji tlumaczyc mu ze raczej nie bedzie ufal tej
dziewczynie (on sam tak powiedzial po rozejsciu, ze nie bedzie umial jej ufac,
ale jakos o tym zapomnial)
4) Zreszta poradzcie cos od siebie, ja za godzine jestem z nim umowiony wiec
bede improwizowal i sprobuje zeby sie opamietal i powiedzial jej szczerze ze nie
moze jej zaufac i wrocil na spokojnie do rodziny i przyjaciol

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl