Data: 2001-01-12 16:44:52
Temat: ulgi dla ON w 2001 roku
Od: "Wojtek Urban" <w...@i...org.pl>
Pokaż wszystkie nagłówki
Witam,
Ciekawy artykuł z Gazety Wyborczej. Troszkę go poprawiłem :), jako że w
internetowym wydaniu są jeszcze stare daty z 2000 roku. Myślę, że te
informacje będą dla Was przydatne :).
"Ulgi rehabilitacyjne (podobnie jak darowizny) odlicza się od dochodu (a nie
od podatku, jak większość ulg!). Przeznaczona jest dla osób
niepełnosprawnych. W 2001 r. nie zmieniły się jej zasady. Wzrosły jedynie
limity.
- opłacenie przewodników osób niewidomych I i II grupy inwalidztwa oraz osób
z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa - od
dochodu uzyskanego w tym roku będzie można odliczyć do 2100 zł;
- utrzymanie przez osoby niewidome psa przewodnika - odliczenie również do
2100 zł;
- używanie samochodu osobowego (stanowiącego własność osoby
niepełnosprawnej) na potrzeby związane z przejazdem na zabiegi
leczniczo-rehabilitacyjne (uwaga! dotyczy osób zaliczonych do I lub II grupy
inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną
zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne do lat
16) - do 2100 zł;
- osoba niepełnosprawna może także odliczyć wydatki na zakup leków, które
zgodnie z zaleceniem lekarza powinna stosować stale lub czasowo. Ale w 2001
r. odliczenie dotyczy tylko nadwyżki wydatków ponad kwotę 140 zł
miesięcznie. Oznacza to, że niepełnosprawny, który na leki wydaje np. 200 zł
miesięcznie, do odliczenia będzie miał 60 zł (za każdy miesiąc) - to różnica
między kwotą wydatkowaną na lekarstwa a limitem ulgi.
Większość ulg podatkowych adresowanych do osób niepełnosprawnych nie ma
jednak limitów. Oznacza to, że ulga obejmuje cały wydatek na:
- Adaptację i wyposażenie mieszkań i domów mieszkalnych stosownie do potrzeb
wynikających z niepełnosprawności. Chodzi tu m.in. o wydatki związane z
usuwaniem barier architektonicznych, budowę podjazdów dla osób na wózkach,
poszerzanie drzwi, likwidację progów, wyburzanie ścian działowych, założenie
okien zamykanych z niskiego poziomu, położenie terakoty antypoślizgowej,
założenie brodzika ze specjalnym siedziskiem, założenie "wiszącego sedesu"
oraz umywalki "bez nogi" umożliwiające swobodne podjechanie wózkiem, montaż
wszelkiego rodzaju uchwytów, baterii dla osób z niesprawnymi dłońmi, montaż
opuszczanych szafek oraz przesuwanych drzwi itd. Tu uwaga - mogą być
problemy z odliczeniem wydatków na zakup urządzeń powszechnie stosowanych i
nie mających związku z konkretnym schorzeniem niepełnosprawnego, np. lodówki
czy telewizora.
- Przystosowanie pojazdów mechanicznych. Niestety, nie można odliczyć
wydatków na zakup nowego samochodu, fabrycznie przystosowanego do potrzeb
niepełnosprawnych - czyli samochodu w wersji inwalidzkiej. Można natomiast
odliczyć koszty montażu tzw. oprzyrządowania inwalidzkiego do samochodu oraz
zabezpieczenia progów samochodu przed uszkodzeniem przez wózek;
- Zakup i naprawę sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w
rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych. Chodzi
m.in. o wszelkiego rodzaju przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze i
sprzęt rehabilitacyjny, a więc wózki i części do nich, kule, protezy, obuwie
ortopedyczne, aparaty słuchowe, okulary, laski, chodziki, materace i
poduszki przeciwodleżynowe, chwytaki, a także urządzenia ułatwiające
komunikowanie się, np. telefony dla osób mających kłopoty z przemieszczaniem
się.
- Zakup wydawnictw i materiałów szkoleniowych (książki, broszury, kasety
audio i wideo).
- Odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjno-usprawniającym.
- Odpłatność za pobyt na leczeniu sanatoryjnym, za pobyt w placówkach
leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjnych, leczniczo-opiekuńczych i
szkolno-wychowawczych oraz pieniądze wydane na zabiegi
rehabilitacyjno-usprawniające.
- Opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie
przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze
świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa.
- Opłacanie tłumacza języka migowego.
- Kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób
niepełnosprawnych.
- Odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne
(w przypadku "zwykłych" osób niepełnosprawnych dotyczy to przejazdu karetką
transportu sanitarnego, natomiast w przypadku osoby niepełnosprawnej
zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz dzieci niepełnosprawnych do
lat 16 także innymi środkami transportu).
- Odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego (np. pociągiem czy
autobusem) związane z pobytem na: turnusie rehabilitacyjnym, leczeniu
sanatoryjnym, a także koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży
niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych.
Trzeba jednak pamiętać, że wykorzystanie ulg rehabilitacyjnych obwarowane
jest kilkoma warunkami. Po pierwsze, trzeba posiadać jeden poniższych z
dokumentów:
- orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni
niepełnosprawności;
- decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności
do pracy albo rentę szkoleniową;
- orzeczenie o stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 lat.
Ponadto wydatki na cele rehabilitacyjne, jeśli mają być odliczone, muszą być
udokumentowane. Chodzi o różnego rodzaju dowody poniesienia tych wydatków, a
więc rachunki, faktury czy bilety.
Nie trzeba jednak dokumentować wydatków na:
- opłacenie przewodników osób niewidomych I i II grupy inwalidztwa oraz osób
z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
- utrzymanie przez osoby niewidome psa przewodnika;
- używanie samochodu osobowego stanowiącego własność osoby niepełnosprawnej
(zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na
utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa
albo dzieci niepełnosprawne do lat 16) do przejazdu na zabiegi
leczniczo-rehabilitacyjne.
I jeszcze jedno. Wydatki na rehabilitację podlegają odliczeniu, jeśli nie
były finansowane z pieniędzy zakładowego funduszu rehabilitacji osób
niepełnosprawnych lub Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób
Niepełnosprawnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek
innej formie. Jeśli były częściowo finansowane z tych funduszy, to w ramach
ulgi odlicza się różnicę pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą
dofinansowania."
Pozdrawiam,
Wojtek
|