Taka jest prawda, że człowiek nie może żyć bez poczucia, że jest komuś
potrzebny, bez poczucia bliskości. Nie potrafimy żyć samotnie choć możemy
udawać ze tak można i jest dobrze to nigdy nie będzie prawda.Jest mi źle
bo
tego nie mam czuje się bardzo samotna i jedyną formą bliskości może być
dla
mnie rozmowa przez internet. Rozmowa jest zawsze przyjemna i jestem tam
osobą
którą wszyscy rozmówcy uważają za wyjątkową i inną. Problem pojawia się
kiedy
mi to powiedzą.Wedy wpadam.Brakuje mi tego i jednocześnie to jest za malo.
Zawsze wtedy mnie to rani i wiem ze musze zakonczyc ten kontakt bo jest
nieprawdziwy.Lęk przez rozczarowaniem nie pozwala na spotkanie.Dlaczego
nikt
nie widzi mnie taką wyjątkową w rzeczywistości??Dlaczego tam mogę
oczarować
każdego.Zle mi z tym. Jestem beznadziejna:((Pomocy

--
Serwis www użytkowników pl.sci.psychologia: http://PSPhome.DHTML.pl
Podstawowe reguły grupy psp: http://PSPhome.DHTML.pl/reguly.html