Załóżmy:
Dysponuję perfekcyjnym komputerem z idealnym oprogramowaniem.
IQ = 2700
moc = 1200 RRs (czyli rozwiązanych rebusów na sekundę)
Gada w dowolnym języku. Śpiewa z nut. Pieszczocha moją żonę
i dokarmia dzieci..... (które sam robi :-)) etc.
Aaaaa... zapomniałem! I jest wielkości zegarka na rękę.

To o co i po co ja mam pytać?
Być, albo nie?

Baaa... Jasne. Przecież takie coś może mieć tylko Ktoś.
A Ktoś ma jeszcze emocje. A emocje mówią ...
"Moje stado, moje!"

Inteligencja, trochę od rozumu się różni. A ten mi podpowiada
iż ona ....

Czy by walnąć się na kanapie i pomarzyć trzeba odrazu budować
zmyślnego stwora? Co i piwo poda i wzrokowi zadość uczyni?

Chociaż, obecnie, to zabawa przednia dla milionów fanów.

Przyznaję, że proteza to wymarzona. Wszystkie są siebie warte.
Ale jak to proteza. Jedni będą mieć drewnianą inni komputerowo
sterowaną, sprawiającą wrażenie posiadania nogi.

Z tą symulacją to jest tak.
Wszystko można symulować. tylko trzeba wiedzieć co to jest
i jak działa. Nawet wkurzony lub zakochany komputer (symulant :-)).
Szczęście - nie wielu wie, nieszczęście - każdego da się kupić.

Zamiast SI proponowałbym SP (p-od polityk). I mniej inteligencji potrzeba.
I komputer mniej głuchy, a symulacja mowy ma się, już teraz, dobrze.

Reasumując. Idealistyczne AI (SI) jest nie potrzebne.
Wszak nie wykorzystujemy, jako społeczeństwo, tego co już mamy.
Jedynie do robienia kasiorki, poszczególnym typkom jest to potrzebne,
w celach oczywistych.

Jak Nobel się popłakał?

ett

A tak a propos...
Symulacja przyrody? To miłe :-)) Że macie coś do naśladowania.