Zamierzam wykazać, że naród to przedmiot fikcyjny. Nie ma czegoś
takiego, a "realnie istnieje tylko nacjonalizm, który czasem
przekształca zastane kultury w narody, czasem kultury owe wymyśla, a
często je unicestwia"/1/; nacjonalizm zaś to potęga, jak wiele potęg,
zbudowana na micie. Okazuje się tym samym, że nie istnieje tak zwana
tożsamość narodowa - z obiektem tak pomyślanym jak naród nacjonalistów
psychologicznie niepodobna się utożsamić. Wezwanie do utożsamienia
natomiast, które stale do nas kierują, ujawnia niespójność tej
ideologii: oto narody istnieją w przyrodzie - tak jak, choćbyśmy tego
nie wiedzieli, istnieje w niej woda czy mech - i zarazem nie istnieją,
gdy o nich zapominamy, tak jak nie istnieją niedoznawane uczucia. Na
koniec wybiorę się w przyszłość, by na przekór rozpowszechnionemu dziś
poglądowi powiedzieć, że nacjonalistyczny obraz świata zawiśnie
niebawem w muzeum zbiorowych urojeń ludzkości.

KRÓTKO O PRZYSZŁOŚCI
Mitologia żyje dopóty, dopóki ma wyznawców. Ma zaś wyznawców dopóty,
dopóki przysparza jakichś dóbr. Wiele tymczasem wskazuje na to, że w
dzisiejszym świecie działanie z użyciem nacjonalizmu daje bilans
niekorzystny- niesie więcej strat niż zysków.
Ziemia zmalała i na naszych oczach maleje, a na malejącej Ziemi
mieszka rosnąca na naszych oczach liczba ludzi. Oto świat nieodległej
przyszłości: ludzie wędrują bez zasadniczych przeszkód po całej Ziemi
w pogoni za dobrami należącymi do wspólnej puli dóbr. Do wspólnej puli
należą też przekonania i narzędzia niezbędne w tym świecie do
pomyślnego życia; przekonania i narzędzia regionalne stanowią
cywilizacyjnie i społecznie marginalny folklor. Wszyscy są emigrantami
i zarazem nikt nie jest emigrantem, wszędzie bowiem jest to samo.
Konfliktów grożących temu światu, na czele z antagonizmem między
sytymi a głodnymi, żaden nacjonalizm nie rozwiąże, staje się więc
bezczynny, bo nie organizuje ani kooperacji, ani konkurencji.

http://humanizm.free.ngo.pl/bohdan49.html