> no......
>
> Wiesz mnie zawsze męczy pytanie po co tu jestem... kim ja jestem...
> dlaczego?
> Co kolwiek człowiek by mi odpowiedział... to i tak nie będzie to
odpowiedź
> wystarczająca... dla nauki? dla życia... dla zrozumienia czegoś? może
> wytrwania w czymś...
> i przez całe życie się tego nie wymyśli ;)
> zresztą najlepiej lubię się przyglądać... i być... i smakować... i co by
nie
> było
> to i tak niczego nie zmienie i więc i tak nie jest to pytanie ważne...
> no... ;)

wiem,wiem, ale i tak nie moge sie powstrzymac zeby go sobie caly czas
nie zadawac:)))
pozdr.A.