Załowałam że zniszczyłam niektore pamiątki z prostego powodu... Za
kilkadziesiat lat miło bedzie usiąść i sobie powspominać mając żywy dowód że
coś naprawdę sie wydarzyło, że przeżyło się różne piękne chwile w życiu...
Nie wiem może to głupi i infantylne ale myślę też że kiedyś będę chciała
wszystkie te pamiątki pokazać mojej córce (jeżeli będę miala córkę) i
opowiedzieć jej o moim zyciu, pokazać że ja tez przezywalam zawody milosne,
ze tez bylam raniona ale takze ze mam piekne wspomnienia z mlodosci. W ten
sposob chcialabym sie podzielic z moja przyszla corka moja mlodoscia - moze
przekazac jej kilka dobrych rad w ten sposob... Mam narazie 17 lat i nie
spieszy mi sie z rodzina ;) ale mysle ze bylo by milo miec te pamiatki
chocby na przyszle babskie rozmowy z corka :)


Anka