Długo zbierałam się do napisania na grupę , ale w końcu się zdobyłam. Jestem
bardzo dorosłą córką matki alkoholiczki. Mama po leczeni w ośrodku ( na
które poszła pod wpływem mojej presji/namowy / prośby -ale nie z własnego
przekonania ) nie dała rady i po raz kolejny znalazła się wczoraj w szpitalu
z objawami zatrucia i ogólnego zakażenia organizmu ( lekarka podejrzewa
problem z trzustką - dokładniejsze wyniki będą jutro). Oczywiście mama
okłamała lekarza prowadzącego i powiedziała , że od kwietnia nie piła .
Znajoma mamy, która od 11 lat jest tzreźwym alkoholikiem i mieszka w tym
samym mieście co mama ( ja mieszkam ok. 150 km mamy, która mieszka sama )
gorąco namawia mnie żebym na jakiś czas zerwała kontakty z mamą (nie
kontaktowała się ,nie przyjedzała ). Nie mam serca tego zrobić - ona ma mnie
tylko jedną i ja oraz moje dwie córki to cały jej świat - nie ma żadnych
zainteresowań , jest na emeryturze ). Boję się o nią , wczoraj zabrało ją
pogotowie , bo znalazł się ktoś kto je wezwał , a jeżeli będzie tak, że
nikogo nie będzie... Z drugiej strony mam ogromny żal do mojej mamy , o to
że mnie okłamuje, że się niszczy, , że nigdy nie była taką mamą jakiej
dziecko oczekuje. Nie umiem z nią rozmawiać, jadę do niej bo ją kocham, ale
jestem na nią zła i nie potrafię okazać ciepła. Mama twierdzi, że ona jest
chora ale ja nie potrafię ją zrozumieć i usprawiedliwić. W ostatnim
"Zwierciadle " był artykuł o wybaczaniu , że wybaczamy nie dla kogoś a dla
siebie - bardzo mnie "ruszył" ten artykuł i bardzo chciałam , ale nie
miałam szansy wybaczyć bo mama znowy znalazła się na pogotowiu , a potem w
szpitalu , a ja znowu w stresie gnałam samochodem do niej. Nie bardzo mnie
poznała , dzisiaj nie wiedziała co się wydarzyło. Mój post jest oczywiście
bardzo emocjonalny i długi ale reasumując :
Czy rada mamy znajomej jest słuszna
Czy powinnam próbować porozmawiać z mamą o kolejnym leczeniu w ośrodku
W ogóle jak postępować , jak żyć z tym problemem - może pomogą mi osoby,
które są w mojej sytuacji albo takie które kiedyś yły w sytuacji mojej mamy
przed nami święta , nie wyobrażam sobie świąt bez niej ale może tak trzeba -
moje myśli o tym co się z nią dzieje co ona robi ( nie w tej chwili bo jest
pod kroplówkami w szpitalu ) są zawsze czarne , zamartwiam się i zatruwam
Pozdrawiam
Iwona