tweety napisał(a):
>
> Witam;
> Nie odpowiem Tobie na pytanie co będzie za te pare lat, ale chciałam
> poruszyć innš kwestię. Nie uogólniaj na podstawie jednego przypadku zony,
> kóra nie chciała męza kaleki ze wszędzie tak jest. Ja jestem męzatkš od 5
> lat i obiecywałam męzowi "w zdrowiu i chorobie" chociaż nie przed ksiedzem a
> w UC, ale obiecywałam i nie wyobrazam sobie sytuacji, że jakby cos sie stało
> to ja nie chce mojego męza itp. Że nie bede sie nim opiekować, że nie bede
> go myć, karmić łyżeczkš czy prowadzavc do toaltey.

Piękne !!! - ale w reality show jakim jest życie wydażają się różne sytuacje
i nie można przewidzieć własnego zachowania w pewnych sytuacjach/

> Jako zdrowa kobieta nie wyszłabym za mšż za chłopaka
> inwalidę. Bo to faktycznie jest inne zycie a chyba każdy chce mieć zycie
> jakiemu podoła.

Tutaj nareszcie prawda :-)
Znam to - ten strach i niepewność, ale znam też z opowiadań innych ludzi
taką rzecz że to ten inwalida bardziej się boi niż zdrowy partner, to
samo z rodziną - wydaję się to nienormalne być może, ale tak to
jest że rodzina inwalidy jest przekonana że nowy partner nie będzie
potrafił zapewnić opieki.
Ale też są przypadki że są takie małżeństwa i żyją lepiej niż te pełnosprawne.
A miłość jest niekiedy ślepa - i temu trzeba niekiedy zaufać :)

--
Z pozdrowieniami

Jacek K.

+-------------------------------+
| http://www.proinfo.pl/jacek.k |
+-------------------------------+