On Fri, 3 Jan 2003, Tinue wrote:

> To już inna kwestia. Ja pisałam tylko, że osobą z depresją powinna
> przynajmniej skonsultować się z psychiatrą (chociaż lepiej, żeby w ogóle

Pax nobis - mnie wydaje sie tak - istotne sa nie te depresje, ktore
juz zostaly zdiagnozowane bo mam nadzieje,ze beda prawidlowo leczone
takze jesli pacjent sam zglosi psychiatry, to tez bedzie wszystko
OK. Sadze, ze dradam zwrocil na uwage na stara prawde, ze wiele
depresji nie jest zdiagnozowanych. Pacjenci czesto z depresjami
zjawiaja sie do lekarzy pierwszego kontaktu z roznymi objawami
sugerujacymi inne choroby i albo sa leczeni nie na to, co trzeba
albo rozpoznaje sie faktycznie jakies zespoly daCosty i na odczepnego
daje benzodwuazepiny. Innymi slowy mamy na calym chyba swiecie
(w Ameryce tez o tym pisza) niedorozpoznawanie depresji.
Jesli ma stan rzczy sie poprawic, to lekarz rodzinny MUSI
umiec rozpoznawac i przynajmniej wstepnie leczyc ta chorobe.
Wiekszosc pacjentow przeciez nie przyjdzie i nie powie
"mam depresje" - czesc bedzie skarzyc sie na zmeczenie, bedzie
mowic, ze mieli ostatnio wiele problmow i sa nerwowi i smutni
i beda, co w Polsce jest naginne "ratowac" sie benzodwuazepinami.

Prawda jest tez to, ze pacjenta trzeba dokladnie zbadac internistyczne
a nie kazdy psychiatra sobie z tym radzi (jesli czesc oddzialow
psychiatrycznych konsultuje u nas proste infekcje).

W koncu jesli mamy ropoznana depresje, to oczywiscie mozna
i czesto nalezy skonsultowac z psychiatra.

Mamy tutaj wiec istotne zagadnienie, w ktorym wspolpraca
lekarza rodzinnego/internisty i psychiatry jest szczegolnie
wazna. Tak widze ta dyskusje i sadze, ze wszyscy patrzymy
na to zagadnienie z roznych stron a jest to to samo :-)

Pozdrowienia

P.
--
Piotr Kasztelowicz P...@a...torun.pl
http://www.am.torun.pl/~pekasz
PGP Key IDs: DH/DSS:0xF3EED8AF