h...@o...pl napisał(a):

> Autor: "uzus" <u...@N...gazeta.pl>
>
> > [najprawdziwsza prawda]
> > Co myślicie, czy kotu o to właśnie chodzi? Może o coś jeszcze?
> >                              Wasza babcia Aniela
>
> kotu chodzi o naukę (chce się czegoś dowiedzieć o sobie) :o)
>
> morał:
> -------
> jeśli kot nie będzie szanował myszy,
> to się może bardzo zdziwić
> jeśli mysz
> okaże się wilkiem
> przebranym w mysią skórkę
>
> "błazen królewski"
> :-)
> ksRobak
>
> --
> Jacek Kaczmarski
> OBŁAWA
>
> Skulony w jakiejś ciemnej jamie smaczniem sobie spał
> I spały małe wilczki dwa - zupełnie ślepe jeszcze
> Wtem stary wilk przewodnik co życie dobrze znał
> Łeb podniósł warknął groźnie aż mną szarpnęły dreszcze
>
> Poczułem nagle wokół siebie nienawistną woń
> Woń która tłumi wszelki spokój zrywa wszystkie sny
> Z daleka ktoś gdzieś krzyknął nagle krótki rozkaz: goń -
> I z czterech stron wypadły na nas cztery gończe psy
>
> Obława! Obława! Na młode wilki obława!
> Te dzikie zapalczywe
> W gęstym lesie wychowane!
> Krąg śniegu wydeptany! W tym kręgu plama krwawa!
> Ciała wilcze kłami gończych psów szarpane!
>
> Ten który rzucił na mnie się niewiele szczęścia miał
> Bo wypadł prosto mi na kły i krew trysnęła z rany
> Gdym teraz - ile w łapach sił - przed siebie prosto rwał
> Ujrzałem małe wilczki dwa na strzępy rozszarpane!
> Zginęły ślepe, ufne tak puszyste kłębki dwa
> Bezradne na tym świecie złym, nie wiedząc kto je zdławił
> I zginie także stary wilk choć życie dobrze zna
> Bo z trzema naraz walczy psami i z ran trzech naraz krwawi!
>
> Obława! Obława! Na młode wilki obława!...
>
> Wypadłem na otwartą przestrzeń pianę z pyska tocząc
> Lecz tutaj też ze wszystkich stron - zła mnie otacza woń!
> A myśliwemu co mnie dojrzał już się śmieją oczy
> I ręka pewna, niezawodna podnosi w górę broń!
> Rzucam się w bok, na oślep gnam aż ziemia spod łap tryska
> I wtedy pada pierwszy strzał co kark mi rozszarpuje
> Wciąż pędzę, słyszę jak on klnie! Krew mi płynie z pyska
> On strzela po raz drugi! Lecz teraz już pudłuje!
>
> Obława! Obława! Na młode wilki obława!...
>
> Wyrwałem się z obławy tej schowałem w obcy las
> Lecz ile szczęścia miałem w tym to każdy chyba przyzna
> Leżałem w śniegu jak nieżywy długi długi czas
> Po strzale zaś na zawsze mi została krwawa blizna!
> Lecz nie skończyła się obława i nie śpią gończe psy
> I giną ciągle wilki młode na całym wielkim świecie
> Nie dajcie z siebie zedrzeć skór! Brońcie się i wy!
> O, bracia wilcy! Brońcie się nim wszyscy wyginiecie!
>
> Obława! Obława! Na młode wilki obława!...
>
> 1974
-----------------------------------------------
Oparłeś metaforę o tak niebanalne skojarzenia,
że nawet dla chorej wyobraźni
ona sensu nie ma.

Brak prawdopodobieństwa nie mieści się w głowie.
Nigdy bym nie odczytała,
gbyby nie podpowiedź:
noc, kluczyk, światło, latarnia.
Stała na ulicy-nie była więc swoja,
czyli nie była własna.

Koniec. Kropka. Basta.

PS. I tak dobrze, jeszcze mogła być cudza.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/