> Przeżylismy w zgodzie i miłosci ponad 35 lat. Dochowaliśmy się 4 dzieci i 3
> wnuków.
> Po krótkiej chorobie, miesiąc temu On odszedł i pozostawił wielką pustkę po
> sobie.
> Nie umiem żyć bez niego. Myślałam, że z czasem będzie łatwiej, ale jest
> coraz trudniej.
> Nic nie jest w stanie mnie pocieszyć, pomimo, że dzieci starają się jak mogą
> mnie wspierać.
> Brakuje mi Go na każdym kroku, a zwłaszcza tych chwil, w których milczeliśmy
> razem trzymając się za ręce. Zostało mi tylko odwiedzanie Go na cmentarzu, i
> myśl aby jak najszybciej się tam spotkać.
> Maria.
>
>
Dzięki Mario za ten piękny list na tej antyrodzinnej grupie.

pozdrawiam
Jagoda

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl