> (...)
> "A szczególną uwagę zwróć na reakcję Dorrit.
> Wydrukowałem ów post i pokazałem paru znajomym paniom. Zgadnij,
> na ile ich reakcja różniła się od dorritowej ?"

> Dorrit i jej punty widzenia wniosły na grupę cenną rzecz. Wniosły to
> czego robić się nie powinno. Wniosły (dla zainteresowanych) analizę
> patologii w postaci przykładu. Można ją czytać wciąż i wciąż i ciągle
> zaskoczy czymś nowym. Zaskoczy przykładem powszechności takiego punktu
> widzenia. Zaskoczy przykładem powszechności akceptowanego odbioru
> takiego punktu widzenia. Straganowy sprzedawca śmierdzących kup i grono
> klientów, którzy po spożyciu pomasują brzuszek i jeszcze o tym
> podyskutują.

sluszna uwaga.

>Gdzie zatem jest normalność ? A no jest tam gdzie dany
> osobnik ją sobie na jakiś czas wytyczy i skleci kilka bajeczek aby taka
> chałupka się nie rozleciała. To powszechny mechanizm.
> Dzisiaj lubię jabłka a jutro są one fe i nigdy jabłek nie lubiłem, o
> nie. Jabłka są fe i tylko kretyn może je lubić.

widzisz, ta dyskusja o normalnosci nie jest wcale taka prosta.
jak juz wczesniej zauwazyl (chyba All - nie pamietam) zyciem czlowieka
kieruja procesy o roznej dynamice. Od procesow dlugotrwalych i zmieniajacych
sie niezwykle wolno (tradycja, jezyk ktorym sie poslugujemy, wartosci
wpajane w dziecinstwie, wychowanie wyniesione z domu), do procesow
krotkotrwalych i niezwykle dynamicznych (zachowanie podczas dyskusji z
nowymi ludzmi, zachowania w sytuacjach stresowych, emocje, decyzje).

> Zmienność,

i to jest chyba slowo kluczowe. swiat przyspiesza. widac to bardzo wyraznie.
dzieje sie tak z roznych powodow: wzrost wplywu kultury masowej i
globalizacja, ktora pociagnela za soba rozwoj we wszystkich mozliwych
kierunkach, wyscig szczurow, potrzebe ciaglej edukacji, podniesienie
poprzeczki, zasady rywalizacyjne i prawie ze zlikwidowala idealy i wartosci.
Znacznie wzrosla dynamika zycia.

Przez to ludzie urodzeni przed rokiem 70 maja spore problemy z odnalezieniem
sie w tym wszystkim. Z wiekiem pamiec i zdolnosc uczenia sie spada i mozna
powiedziec, ze sa powoli spychani. Mysle, ze stad tzw. problemy wieku
sredniego, czeste depresje, (ale tu mnie ktos musi skorygowac)

Ludzie z generacji X (urodzeni na przelomie lat 70/80), u ktorych procesy
dlugotrwale sa gleboko zakorzenione, (podobnie jak u ludzi z poprzedniej
generacji) radza sobie calkiem niezle, bo kultura masowa, ktora w tej chwili
glownym wychowawca zostala przez nich zastana. Przystosowali sie do
dynamiki, poniewaz wszystko co nowe przyszlo w sprzyjajacym dla nich
momencie. Najwazniejsza rzecza przestaje byc zaspokojenie potrzeb
bezpieczenstwa, milosci i uznania. U nich na pierwszy plan wybija sie chec
samorealizacji i tzw. cele wyzsze, ktorych osiaganie wymusza 'wyscig'.

I dochodzimy do najmlodszych (przelom 80/90). Mysle ze smialo mozna tu juz
mowic o nowej generacji. Rodzice, ktorzy zyja w dynamicznym swiecie, nie
maja zbyt wiele czasu na wychowanie swoich dzieci. Kultura masowa stopniowo
przejmuje te obowiazki. Kultura masowa, ktora nie przekazuje wystarczajacej
dawki podstawowych wartosci, takich jakie przekazywali nam nasi rodzice.
Obawiam sie, ze wiele z tych dzieciakow, ktore sie w pore nie opamietaja,
lub nie zostana odpowiednio przygotowane, moze zapomniec sie calkowicie w
tym wyscigu. A meta tego wyscigu jest tylko jedna: kres ludzkich
wytrzymalosci.

Zdrowko
Albert