Użytkownik "Flyer" <f...@p...gazeta.pl> napisał w wiadomości
news:e4ab9t$od3$1@atlantis.news.tpi.pl...
> Justyna N; <4...@n...home.net.pl> :
>
>> Może z lotnością jest wszystko w porządku (w końcu ludzkie feromony dużo
>> sie
>> w budowie nie różnią od zwierzęcych). Raczej z naszym odbiorem. Np.
>> związany
>> ze szczątkowym narządem Jacobsona (taka malutka teoria).
>
> Za wikipedią:
>
> "Narząd Jacobsona to występujący u gadów dodatkowy specyficzny narząd
> zmysłu węchu. Nie ma połączenia z jamą nosową, która jest umiejscowiona
> powyżej. Składa się z 2 kieszonek, których kanały otwierają się na
> podniebieniu przedniej części jamy gębowej niezależnie od siebie.
> Kieszonki te stale wypełnia ciecz produkowana w gruczołach przyocznych.
> Koniec języka przenosi substancje zapachowe z powietrza lub przedmiotów
> do wnętrza tego narządu a tam za pośrednictwem płynu docierają do
> nabłonka węchowego na ściankach kieszonek. Gdy zwierzę wciągnie język do
> pyska jego rozdwojone końce przylegają do ujść narządu Jacobsona."
>
> I teraz, korzystając wyłącznie z tego opisu powiedz, co takiego wyróżnia
> wspomniany narząd. Płyn, w którym rozpuszczają się "feromony"?
> ;))
>
Ech. Wikipedia nie jest najlepszym źródłem informacji biologicznych.
To z encyklopedii PWN
"
PRZYLEMIESZOWY NARZĄD, narząd Jacobsona, uwypuklenie jamy nosowej u
kręgowców lądowych, w sąsiedztwie lemiesza; ma postać 2 symetrycznych jamek
podłużnych lub kulistych, wysłanych nabłonkiem węchowym, połączonych z jamą
ustną; służy do węchowej kontroli jamy ustnej, a u ssaków także do
"wietrzenia" (węszenia); u człowieka w stanie szczątkowym; u płazów i gadów
najważniejszy narząd węchu i smaku; dobrze rozwinięty przylemieszowy narząd
mają stekowce, torbacze, gryzonie i kopytne."

Ten płyn akurat z feromonami za wiele wspólnego nie ma(na mój prosty
chłopski rozum ;p). Prawdopodobnie właśnie w narządzie Jacobsona znajdują
się receptory odpowiadające za "odczytywanie" informacji zawartych w
feromonach.

--
c...@p...pl
gg 8559715

"Życie nieświadome nie jest warte tego,
by je przeżyć"
Sokrates