> Ojej! Vilar, ale z ciebie pesymistka.

Zaraz pesymistka.
To jest głęboka nadzieja, że kiedyś, z różnych względów, będzie lepiej.
Że my jako gatunek będziemy mądrzejsi.

> że ludzie zaglądają sobie śmierci w oczy...

Tzn. pod jakim wzgłedem?
Robiąc głupie rzeczy?
Żyjąc?
czy skacząc na banji?

> a później boją się....

Ja tą naszą ludzką niekonsekwencję nawet lubię.
Bo zauważona w porę pozwala się oddąć i obśmiać z siebie zdrowo.

M.