User7 pisze:

> ...w takiej sytuacji starasz wmówić sobie i rodzinie, że nieznajomi z
> przedziału są tak naprawdę dobrymi ludźmi którzy zaprosili Was na
> przejażdżkę. Przecież znacie się od początku Twojej podróży więc
> dlaczego mieliby okazać się kimś innym? WIERZYSZ im i stawiasz na szali
> życie swoje i swojej rodziny. Na szczęście czujesz się znaczniej
> bezpiecznie będąc przekonany, że nic Wam nie grozi i nowi znajomi na
> pewno was ochronią. Niestety czasem znajomi robią rzeczy jakie zupełnie
> Ci nie odpowiadają, np. twierdzą że jadący w przedziale obok inni
> znajomi zachowują się głośno i należy ich usunąć z pociągu siłą. Nie
> chciałbyś tego robić bo wcale Ci nie przeszkadzają lecz przecież nie
> zawiedziesz swoich dobroczyńców. Poza tym jak by to wyglądało w oczach
> Twojej żony i dziecka? Całe życie im wmawiałeś, że ufasz tym ludziom...
>
Generalnie zakładam że ludzie są dobrzy, więc sie ich nie boje. Nie
zdarzyło mi się jeszcze spotkać nikogo kto w jakiś sposób by mi się
naraził, albo po prostu puszczam te sprawy mimochodem dopóki sam czuję
że zachowuję własną autonomię i żyje w zgodzie ze sobą i nikt nie
próbuję mną w jakiś sposób zawładnąć.
Jeśli mi ktoś przeszkadza, to sam wychodze i szukam lepszego miejsca dla
siebie, najgorzej jest kłócić się z debilami.


--
//-\\ || )) //-\\ ][\/][