Użytkownik "MasterMind" <M...@m...mn> napisał w wiadomości
news:eh6bbj$7io$1@ns.netstone.pl...
>> Ot skrzywienie zawodowe...
>
> Naprawde jesteś polonistką?! Ale chyba nie będziesz mi kazała w kącie,
> klęczeć na szyszkach?
>
Naprawdę jestem biologiem, matematykiem, fizykiem, chemikiem-to wyboru do
koloru...
>> Ciekawe kiedy przesadzisz?
>
> A skąd wiesz, że już tego nie zrobiłem?
>
Nie wiem. Nie znam Cie.
>> Znajdziesz granicę i okaże się, że zostawiłeś ją już za
>> sobą, że nie ma powrotu do "normalności"..
>
> Wyznaje zasadę, że "co mnie nie zabije, to mnie wzmocni" i... jeszcze
> żyje.
> Zastanawiałaś się kiedyś, co oznacza "normaność"? Nie wiem, czy to prawda,
> ale mi się wydaje że bycie normalnym oznacza, że mam być taki jak inni,
> jak
> większość. Jeżeli tak, to nie chce być normalny, podam przykład...
> większość
> wybrała Kaczyńskiego i tak powstał Kaczogród.
>
Stąd "normalność", a nie normalność. Pewne normy (zachowanie, wygląd,
poglądy itd.)ustala większość, jeżeli się do nich nie dostosujesz to jesteś
"nienormalny". Tak naprawdę w ten sposób nie ma ludzi "normalnych".

>> Nie, nie. Nie mylmy tu dorosłości z pełnoletnością...
>
> To nie to samo?! Wiedziałem, że mnie rodzice okłamywali, tylko do tej pory
> nie widziałem w jakiej kwestii, ale dzięki Tobie, już się to wyjaśniło.
> Dziękuje!
>
Jakby to powiedział żółwik: Strasznie, k*** śmieszne..

>> Dopóki pozostaję dziecinna nie traktuję niczego
>> poważnie (...)
>
> W takim razie, nie sądze abyś była dziecinna, ponieważ nie wierzę w to, że
> chodzisz 24godz/dobrę, 7 dni w tygodniu, 365 dni w roku, bez cienia
> zmartwienia.
Ano chodzę. Nie mówię, że bez cienia tylko, że ten cień nie zakłóca mi na
dłużej humoru.

W końcu musisz sypiać, a podczas snu człowiek jest poważny,
> chyba że w Twoim wypadku jest inaczej? Jeżeli tak, to nawet bym zapłacił
> za
> to, aby być świadkiem czegoś takiego...
>
Nie wiem. Nie widzę siebie kiedy śpię...

>> problemy pozostają poza granicami mojego
>> zainteresowania-tak jest bezpiecznej, bez zmartwień,
>> stresu...
>
> Nie sądzisz, że to nic innego jak ucieczka od odpowiedzialności? Pcychikę
> należy hartować, to tak jak w przypadku małego zwierzątka, jeżeli będziesz
> opiekować się nim w domu i zapewnisz mu idealne warunki do życia, to kiedy
> wyrośnie i wyjdzie na dwór, to nie przeżyje, np. zachoruje. Podobnie jest
> w
> psychiką, jeżeli będziesz uciekać od stresu i problemów, to utracisz
> odporność i załamiesz się przy najbliższym, napotkanym problemie, albo w
> sytuacji, która dostarczy Ci minimum stresu. A taka sytuacja na pewno się
> przydarzy, prędzej czy później.
>
Kiedy trafiam na problem to go rozwiązuję, jeśli nie ma w danej chwili
rozwiązania to go zostawiam. Roztrząsanie czy zamartwianie się w niczym mi
nie pomoże. Problem sam się rozwiąże prędzej czy później. Po co się
stresować?
Wystarczająco dużo stresu już przeżyłam-starczy na resztę życia.
>> Powiedzmy, że byłam w pewnym sensie dorosła przez
>> niecały rok-nie podobało mi się.
>
> A komu się podoba to, że musi rano wstawać do pracy/szkoły?
>
Szkoły/pracy nie da się uniknąć (chyba, że ktoś chce z głodu umrzeć).
Dorosłość da się ominąć-zamierzam to udowodnić.
>> Jak twierdzą moi znajomi-jeśli będę dłużej niż 15 minut
>> poważna to znaczy, że umarłam.
>
> Naprawdę, chciałbym Cię poobserwować przez te 15 min, a jeżeli jednak by
> się
> okazało, że byłaś choć przez chwile poważna, to... cóż... zostawiłbym
> znicz
> i przyszedł na pogrzeb...
>
Przez chwilę pewnie tak-dłużej nie. Jeszcze się nie zdarzyło.

>> Wiesz-wszyscy muszą umrzeć, ale nie wszyscy muszą
>> być dorośli.
>
> Istnieje pewna zależność... jeżeli ktoś żyje, to na pewno stanie się
> dorosłym. Dlaczego? Zmusza nas do tego życie...
>
Tak naprawdę to zmusza nas do tego wiara w to, że zmusza nas życie.

--
c...@p...pl
gg 8559715

"Życie nieświadome nie jest warte tego,
by je przeżyć"
Sokrates