W dniu piątek, 17 listopada 2017 14:40:15 UTC+1 użytkownik pinokio napisał:
> W dniu 17.11.2017 o 14:28, Jakub A. Krzewicki pisze:
> > złodzieja - czyli kogoś kto kradnie w miarę bezboleśnie za plecami i oszusta
> > niż rozbójnika i bandytę.
>
> Tak jak Platfusy?

Ja już kulson straciłem możliwość oceny, kto jest tutaj inteligentniejszym
złodziejem, a kto tępym bandytą, tak się wszystko przez te lata przemieszało.
Jak słucham Karonia, to myślę że w sporej części rację należy mu przyznać, że na
kleptokracji żadne ustrojstwo społeczne długo nie pociągnie.

Karoń jednak w jednym się myli, a to że tylko katolicyzm ma moralność utrzymującą
etos pracy. W buddyzmie też jedną z 8 szprych Dharmaczakry jest
właściwe utrzymanie. Wystarczy zajrzeć do takiej małej książeczki pt. Nauki
mistrza Samantabhadry (The Words of My Perfect Teacher) napisanej w XIX w.
przez lamę Patrula Rinpocze, gdzie jest wprost napisane, że karmą kleptokracji
jest spustoszenie kraju z dóbr materialnych.

"Jeżeli kradliśmy, jesteśmy ubodzy. Nawet jeśli posiądziemy nieco
dóbr materialnych, zostaną rozkradzione, będziemy zmuszeni do
dzielenia się nimi z naszymi wrogami i rywalami. Ci, którzy są biedni,
uczyniliby lepiej, gromadząc choć iskierkę zasługi niż czyniąc
wielkie jak góra wysiłki, które i tak spełzną na niczym, jeśli nie wypracowali
odpowiedniej karmy. Skutki naszych poczynań widać
często od razu w tym życiu. Złodzieje i bandyci powinni być bajecznie
bogaci, tymczasem nieraz kończą, umierając z głodu." Patrul Rinpocze: Słowa Mistrza
Samantabhadry; wyjaśnienia do praktyk wstępnych tradycji Longczien Ningthig w
Dzogczien. Wyd. Mandala, Warszawa 1996 s.114

"Wyróżnia się trzy typy kradzieży: zabieranie siłą, po kryjomu lub
przez uciekanie się do oszustwa. Z pierwszym typem mamy do czynienia
wtedy, gdy w nieprawy sposób przywłaszczamy sobie cokolwiek,
wykorzystując do tego swój autorytet, władzę albo fizyczną
siłę. Najwyraźniej widać to na przykładzie możnych tego świata
oraz żołnierzy. Zabieranie po kryjomu dotyczy tych, którzy kradną
tak, by właściciel ich nie zobaczył. Można też okraść kogoś podstępem,
używając fortelu, kłamstwa, oszukując na wadze itp.
W naszych czasach uważamy, Że możemy za pomocą handlu lub
podobnych metod uzyskiwać coś od innych w nieuczciwy sposób
i nie nazywamy tego kradzieżą. Jeżeli jednak w jakikolwiek sposób
oszukujemy innych, by coś zyskać, nasz czyn podpada pod kategorię
kradzieży." ibid. s.105

"Pamiętajmy też, iż wystarczy ofiarować nieco
pożywienia myśliwym lub złodziejom, by dzielić z nimi karmę zabijania
lub kradzieży." ibid. s.107

Mamy gówno, bo żyjemy w złodziejowie, którego dobrobyt pochodzi z 15:10 do Yumy.
To, że oni nas wcześniej orżnęli dokumentnie, to w tej chwili jest już bez
znaczenia, skoro Polacy żyją z hasła "grab nagrabione" i nie tylko Polacy,
bo młode pokolenia zachodku też, tylko że one kradną swoim starym, co oni
nakradli swoim starym, co oni etc. nagrabili historycznie z kolonii.
A to znaczy, że kulturę Zachodu możemy sobie powiesić na kołku - "trzeba
z żywymi naprzód iść" czyli z Dalekim Wschodem, który się o swoje upomni,
a stacja przeładunkowa wypada akurat w Polsce.