On 18 Paź, 00:20, "Robakks" <R...@g...pl> wrote:
> "spit" <s...@N...gazeta.pl>news:gdauu1$77u$1@inews.ga
zeta.pl...
>
>
>
> > "Robakks" <R...@g...pl>
> >news:gd99nh$hhe$1@inews.gazeta.pl...
> >> "na jaką analogię do bytu pozwala matematyka"
> >> Są dwie matematyki
> >> 1. matematyka liczb mianowanych np. matematyka fizyczna
> >> 2. matematyka abstrakcyjna
> >>    a. matematyka klasyczna
> >>    b. teorie pseudomatematyczne
>
> >> Do bytu (treści) odnosi się matematyka liczb mianowanych
> >> Do formy odnosi się matematyka klasyczna
> >> Teorie pseudomatematyczne nie odnoszą się ani do treści ani do formy.
> >> To byty myślne bez desygnatów, a więc nowomowa.
>
> >> Na koniec ciekawostka. "Jam jest, który jest" odnosi się do bytu, a więc
> >> tego
> >> co niezmiennicze, co nie ma początku, końca i brzegów w geometrycznym
> >> trójwymiarze. :-)
> >> pozdrawiam serdecznie,
> >> Edward Robak* z Nowej Huty :)
> > Dzięki za wypowiedz.
>
> > Ja odebrałem byt tak:
> > U Parmenides i Melissos  byt tak samo : nie może powstawać i ginąć,a więc
> > byt jest wieczny.
> > ----------------------------------------------------
----------------------------------------------
>
> -------------------------------
>
>
>
>
>
> > U Parmenidesa wieczność bytu jest  bezczasowa ,nie widział sensu wprowadzać
> > czasu do jego określenia.
> > U Parmenidesa byt jest _skończony_,bo to co nieskończone jest niedoskonałe.
> > U Parmenidesa byt jest _jeden_,bez uzasadnienia.
>
> > U Melissosa do wieczności włączony został czas: "Zawsze istniało to, co
> > istnieje, i zawsze będzie istnieć",
> > ale to nie miało na celu określenia go jako procesu w czasie,a wręcz
> > odwrotnie ukazanie _nieskończonej_ pojemności bytu
> >  oraz naświetlenie go w naszym odbiorze jako coś nieobejmowalne nawet czasem
> > ,
> > wyznaczającym nam nasze życie od początku do końca.
>
> > Melissos dowodził _nieskończoności_ przyrównując początek do powstawania ,a
> > koniec do ginięcia,
> > stąd byt nie mogący powstać nie ma początku ,a nie mogąc zginąć nie ma
> > końca.
>
> > Melissos: "Nie może bowiem zawsze istnieć to,co nie istnieje w całości".
> > W takim wypadku nadanie bytowi całości wiąże się z jego niepodzielnością.
> > Jako ,że byt jest _nieskończony_  jest _jeden_.
>
> > Melissos:"Jeżeli [to, co istnieje] jest nieograniczone,jest czymś jednym.
> > Gdyby bowiem było ich dwa nie mogłoby być ograniczone,ale stanowiłoby
> > wzajemnie dla siebie granicę."
>
> > To odbieram jak jedność bytu w swej przestrzeni...nie ma w niej miejsca na
> > inny byt.
>
> > Jak taka definicja bytu ma się do Re1?
> > Twierdzisz ,że Re1 wyraża nieskończoność i jednocześnie podlega dzieleniu.
>
> > Byt jest nieskończony ,a dzielenie go nie daje efektu.
> > Re1 dzielimy :Re1/1 > Re1/2   .... więc nie można nazwać Re1 bytem w swej
> > przestrzeni.
> > Jeśli Re1 nie jest bytem w swej przestrzeni nie jest więc w niej
> > nieskończone.
>
> > Byt jest jeden w swej przestrzeni.
> > W przestrzeni Re1 mamy również 1,2,3,4....i części Re1 od siebie
> > różne...więc nie można nazwać Re1 bytem w swej przestrzeni.
> > Jeśli Re1 nie jest bytem w swej przestrzeni nie jest więc w niej
> > nieskończone.
>
> > NIe jestem "Alefitą" ale wydaje mi się że:
> > Alef0 i  Alef1 określają odrębne przestrzenie określanych przez nie zbiorów
> > nieskończonych.
> > Wyrażają nieskończoność tylko dla ich formy,
> > choć mnie zastanawia np.sqrt(2)*sqrt(2)=2,czyli jakby ich przenikanie.
> > Dla nieskończonego zbioru liczb rzeczywistych jedno wyraża nieskończoność.
>
> > ps.Sorki że wolno odpowiadam ,ale mam ostatnio dużo pracy,a do Arystoteles
> > jeszcze nie doszedłem.
>
> Napiszę Ci jak ja to widzę.
> Wspomniałem o dwóch matematykach:
> 1. matematyka liczb mianowanych np. matematyka fizyczna
> 2. matematyka abstrakcyjna
>     a. matematyka klasyczna
>     b. teorie pseudomatematyczne
> i wyjaśniłem, że dla analityka Parmenidesa poszczególne obiekty:
> ziarno, zboże, mąka, chleb, ludzie, nawóz  - to byty z uwagi na ich treść.
> To matematyka liczba mianowanych.
> Melissos dokonał syntezy i stwierdził, że ziarno, zboże, mąka, chleb, ludzie,
> nawóz łącznie - jest jednym bytem. To także matematyka liczb mianowanych.
> Parmenides widział, że poszczególne byty nie znikają i nie powstają z niczego:
> jeden byt przemienia się w inny, a to co stanowi istotę bytu pozostaje.
> Pozostaje treść, którą dziś nazywany słowami energia.
> To także matematyka liczb mianowanych.
> . . .
> Re1 jest liczbą arytmetyczną. To matematyka klasyczna.
> Re1 jest liczbą arytmetyczną ponieważ posiada desygnat. Dla przykładu:
> ilość cyfr po przecinku tworzących rozwinięcie dziesiętne liczby Pi
> to właśnie ilość Re1
> Pi = 3,1415... <= tych cyfr po przecinku jest Re1
> Re1 tak samo jak każdą liczbę z matematyki klasycznej można użyć
> w matematyce liczb mianowanych. Dla przykładu:
> 1 sekunda składa się z Re1 chwil czasowych dt= +0 [s]
> Re1 * +0 [s] = 1 [s]
> Połowa tej ilości to pół sekundy.
> Prawa Algebry są uniwersalne.
>
> Mam do Ciebie prośbę. Jeśli piszesz o definicji bytu i o nazwach Alef0, Alef1
> to bardzo proszę podaj mi desygnaty tych nazw, żebym wiedział czy piszesz
> o matematyce czy o teorii pseudomatematycznej, która w żaden sposób nie odnosi się
ani do arytmetyki
> ani do geometrii ani do matematyki fizycznej.
> Czy byt o który pytasz jest tylko nazwą czy rzeczą nazywaną.
> Czy słowa Alef0, Alef1 mają jakieś odpowiedniki w jakiejkolwiek rzeczywistości
falsyfikowalnej?
> pozdrawiam cieplutko,
> Edward Robak* z Nowej Huty :)

Robaczku dla Ciebie i tych co wiedzą (kolejny slogan)

"materia życia, tam gdzie ona jest, jest tylko życie, jest wieczna jak
dusza" - czy wierzysz, czy nie, to bez znaczenia ona wie.


To mój ostatni post na grupie przepraszam za chłopskie filozofowanie.


Pozdrawiam,JAcek