Fragile pisze:

>> A ja mam pytanie - co czujecie, kiedy oglądacie takich ludzi?
> Nie bylam w stanie tego ogladac. Bylo mi niedobrze.
> Wytrzymalam niecale 4 min.

No, to mniej więcej tyle co ja, tylko ten pierwszy "przypadek".

> Odczuwalam mdlosci i cos w rodzaju wstretu, chociaz dokladnie nie umiem
> nawet
> opisac swoich odczuc.

Skrajne obrzydzenie, jak przy wymiotach. Tak samo reaguję na wieści o
np. maltretowanych dzieciach, tylko wtedy się jeszcze dołącza
niesamowity smutek i łzy.

> Wspolczuje tym ludziom.

Ja ani trochę nie potrafię...

> Zdaje sobie sprawe z tego,
> ze to
> choroba/odchylka, na ktora nie maja do konca wplywu. Chociaz... Wlasnie,
> czy takie przypadki sie leczy? Nie wbrew pacjentowi, oczywiscie, ale czy
> ktorys z nich bylby w stanie w ogole wyrazic chec zmiany swoich zachowan?

Nie wiem, czy znalazłby się ktoś, kto chciałby ich leczyć. Ciekawe. Już
pisałam do adamoxxa - IMO chyba tylko ktoś, komu by to było potrzebne do
pracy naukowej.

Ewa