Użytkownik "de Renal" <f...@g...com> napisał w wiadomości
news:e42d9de0-01da-4268-a3e8-78f4bc4763f5@l34g2000vb
a.googlegroups.com...
No tak, ale lepiej zdawać sobie sprawę z tych wpływów i je demaskować,
by zejść głębiej, a raczej przez to że człowiek jest dynamiczny,
szukać swojej autentyczności. Człowiek jest stwarzany od zewnątrz,
czyli z istoty swojej nieautentyczny-- będący zawsze nie sobą, gdyż
określa go struktura, która rodzi się między ludzmi. Jego '' ja ''
jest mu wyznaczane w owej ''miedzyludzkości''. Wieczysty aktor, ale
aktor naturalny, ponieważ sztuczność jest mu wrodzona, ona stanowi
cechę jego człowieczeństwa -- być człowiekiem to znaczy być aktorem--
być człowiekiem to znaczy udawać człowieka-- być człowiekiem to''
zachowywać się'' jak człowiek, nie będąc nim w samej głębi--być
człowiekiem to recytować człowieczeństwo. Nie można powiedzieć, że
człowiek ma się pozbyć swojej maski-- gdy poza nią nie ma żadnej
twarzy-- tu tylko można żądać, aby uprzytomnił sobie sobie swoją
sztuczność i ją wyznał . Jeśli skazany jestem na fałsz, jedyna
szczerość mi dostępna polega na wyznaniu, że szczerość jest mi
niedostępna. Jeśli nigdy nie mogę być całkowicie sobą, jedyne co mi
pozwala uratować od zagłady moją osobowość, to sama wola
autentyczności , owo uparte wbrew wszystkimu '' ja chce być sobą '',
które jest niczym więcej jak tylko buntem tragicznym i beznaziejnym
przeciw deformacji. Nie mogę być sobą, a jednak chce być sobą i muszę
być sobą-- oto antynomia, z tych nie dających się uładzić i nie
oczekuj ode mnie lekarstw na nieuleczalne choroby, stwierdzam to
wewnętrzne rozdarcie człowieka-- nic więcej.
>
>
Jestes pewnie, ze jestes w tej chwili _soba_? Czy moze tylko
_lustrem_? Badz _szczery_ .

Fragile