Path: news-archive.icm.edu.pl!pingwin.icm.edu.pl!mat.uni.torun.pl!news.man.torun.pl!n
ews.man.poznan.pl!news.astercity.net!newsfeed.tpinternet.pl!news.tpi.pl!not-for
-mail
From: "EvaTM" <e...@i...pl>
Newsgroups: pl.sci.psychologia
Subject: Re: Ile czlowiek zyc powinien? (moze troszeczke NTG)
Date: Sun, 4 Aug 2002 17:52:47 +0200
Organization: tp.internet - http://www.tpi.pl/
Lines: 54
Message-ID: <aijijf$qc7$1@news.tpi.pl>
References: <3d4b9ecc$1_2@news.vogel.pl> <m...@p...ninka.net>
<aihfrd$4er$5@news.onet.pl> <3...@n...vogel.pl>
<aijamh$2ce$1@news.tpi.pl> <3...@n...vogel.pl>
Reply-To: "EvaTM" <e...@i...pl>
NNTP-Posting-Host: pe123.tarnobrzeg.sdi.tpnet.pl
Mime-Version: 1.0
Content-Type: text/plain; charset="iso-8859-2"
Content-Transfer-Encoding: 8bit
X-Trace: news.tpi.pl 1028476335 27015 217.99.176.123 (4 Aug 2002 15:52:15 GMT)
X-Complaints-To: u...@t...pl
NNTP-Posting-Date: Sun, 4 Aug 2002 15:52:15 +0000 (UTC)
X-Priority: 3
X-MimeOLE: Produced By Microsoft MimeOLE V5.50.4133.2400
X-Newsreader: Microsoft Outlook Express 5.50.4133.2400
X-MSMail-Priority: Normal
Xref: news-archive.icm.edu.pl pl.sci.psychologia:148938
Ukryj nagłówki
Użytkownik "Greg" <o...@f...sos.com.pl> napisał w wiadomości
news:3d4d3874_1@news.vogel.pl...
> Sorry, ale nic Cie nie rozumiem :-P
Tak sobie krążę dziś po sieci, Greg
i znajduję różne wspaniałe rzeczy..
A tu są prawdziwe perełki..
http://julia.univ.gda.pl/~literat/dodat/look.htm
a między nimi taka na przykład :
http://julia.univ.gda.pl/~literat/dybuk/index.htm
/.../
Na końcu świata wznosi się wysoka góra, a na jej szczycie leży wielki kamień.
Z kamienia tryska czyste źródło. Na drugim zaś końcu świata bije serce świata,
albowiem każda rzecz ma swoje serce, a świat wszystek - jedno ogromne serce.
Owóż serce świata nie spuszcza wzroku z czystej krynicy
i widokiem jej nasycić się nie może. I tęskni serce świata i wyrywa się spragnione
ku czystemu źródłu, a zbliżyć się doń nie może, ani na krok jeden.
Bo, gdy serce z miejsca tylko się ruszy, traci z oczu szczyt góry,
a razem ze szczytem czystą krynicę.
A żyćby przestało, gdyby przez jedną chwilę czystego źródła widzieć nie mogło.
Ze sercem zaś świat wszystekby zamarł.
A czysta krynica własnego nie posiada życia, lecz tym żywie czasem,
który jej serce świata udziela.
A serce daje krynicy tylko jeden dzień. A kiedy mija dzień,
śpiewa krynica pieśń ku sercu świata. A serce wzajem ku źródłu pieśnią
rozbrzmiewa.
A śpiew ich płynie po świecie a z pieśni promienne snują się nici i snują się
od jednego serca do drugiego, poprzez serca wszystkich rzeczy...
A mąż pewien prawy i święty wędruje po świecie
i zbiera ze serc promienne pasma i przędzie z nich tkaninę czasu.
A kiedy uprzędzie dzień życia, oddaje go sercu świata, a serce oddaje go krynicy.
A czyste źródło żywie jeszcze jeden dzień ...
/.../
I po cóż my tak daleko szukamy tego Ważnego ?
I tak, co ma wisieć nie utonie, a co naprawdę dobre
zostanie w nas i tych co po nas przyjdą,
jeśli tylko zdążymy IM to przekazać..
E.
|