Pozdrowienia dla wszystkich !

Zajrzałem na chwilę - a napotkałem list, który mnie zatrzymał.

> Interesuję się psychologią,dlaczego? Bo w niej szukam odpowiedzi dlaczego
ludzie
> postępują w ten sposób a nie inny,a przede wszystkim, dlaczego ja jestem
taka a nie
> inna? I co? Znam swój schemat postępowania,wiem co powinnam zrobić by się
zmienić,ale
> to nie wystarcza. To jestem ja czy tego chce czy nie. Często patrzę w
lustro próbując
> sobie wmówić, że jutro będzie lepiej, ale nie jest. Codziennie staram się
znaleść coś
> co byłoby dobrym powodem by znów zacząć od nowa. Zapytcie co chcę zmienić,
to nie o to
> tu chodzi, w każdym z nas jest coś co chcieli byśmy zmienić. W ciąż
zastanawiam się
> skąd mam w sobie tyle siły, i na jak długo mi jej starczy. Piszę do Was bo
chcę
> poczuć,że nie jestem sama.

Odnalazłem trochę siebie - wędrującego w poszukiwaniu celu.
Piszesz Mario o potrzebie zmian siebie samej i braku sił. Zauważyłem kiedyś,
że jak czegoś bardzo chcę (całym sobą - chcę Ja, a nie jest to sugestia lub
presja), to realizuje się to wkrótce niemal samo, bez wysiłku czy
"twórczych" męczarni. Jednak od "chcę" logicznego, wynikającego z intelektu
do "chcę" emocjonalnego droga czasami daleka...

Nie wierzę, bym mógł się zmienić bez przekonania i pełnej, bez wątpliwości
wiary w sens tego. A zatem to wewnętrzna motywacja jest przyczyną zmian.
Natomiast dostosowanie do uwarunkowań zewnętrznych postrzegam jako formę
teatru lub tłamszenia własnej osobowości.

Życzenia poprawy nastroju i radości życia

Gandalf
g...@k...net.pl