lusterus pisze:
e
> w pociągu czy jest wolne miejsce. Trudność polega na tym, że jak już coś w
> tym rodzaju powiem to mówię to cicho, nie przekonywująco jak by podświadomie

Tak, "niepełnym głosem", specjalizuje się w tym nasz grupowy treneiro.
;) Mogę Ci podrzucić wiersz Barańczaka na priv, jeśli masz ochotę, ale
on Cię może totalnie zdołować. ;)

> czując, że wychodzę na błazna. To mnie jeszcze bardziej deprymuje. I
> rzeczywiście reakcja ludzi jest wtedy taka jaką sobie przewidywałem: brak
> odpowiedzi, nie zwracanie uwagi, spojrzenia jak na osobę, która całym swym
> ciałem mówi "przepraszam, że żyję"

A przygotuj się kiedyś do jakiejś scenki z życia wziętej, typu "wejście
do przedziału", poćwicz i potem odegraj na żywo w odpowiedniej sytuacji.
Poczuj przez chwilę, że jesteś tylko aktorem. Nie masz nic do stracenia.
Zobaczysz, że Ci się spodoba. :)

Ewa