Anastazja <a...@p...fm> wrote:
> Dokonując zakupów sugerujecie się trendami przedstawianymi w ulubionych
> gazetkach, czy też tym, co dyktuje tzw. ulica? Zakładam, iż "zawartość
> portfela" jest odpowiedzią zbyt oczywistą ;)

Ja sie sugeruje jedynie lustrem. Majac bardzo swoista budowe (talia 65
cm, biodra 90, najszersze miejce akurat w udach, 95 cm, biust 75D, a
niegdys i DD, przy tym dosc krotkie nogi o szczuplych lydkach i mocnych
udach, wysoka talia) zdecydowanie olewam propozycje przesuwajace talie
na biodra i inne tego typu rzeczy, ktore robia ze mnie absolutna
pokrake. Na dodatek mam ciemna skore w oliwkowym odcieniu i brunatne
wlosy, rumiencow (poza sytuacjami ekstremalnymi) brak, wiec prawie
wszystkie pastelowe ubranka odpadaja w przedbiegach. Zwlaszcza w zimie,
kiedy skora blednie, oliwkowosc wylazi wybitnie i np. blady roz czy
blada zolc z zapalem robia ze mnie zielonego ufoludka.

Tak gazety jak i ulica mowia mi jedynie, czy bedzie mi latwo kupic cos,
co jest w moim stylu, czy trudno. Pare lat temu rzucalam miesem po
scianach usilujac kupic np. dzinsowa spodnice we Francji (we Francji,
jak cos niemodne aktualnie, to nie uswiadczysz w sklepach, wrrrrr....),
w tej chwili dzinsu ile chcesz, na dodatek popularne sa rzeczy bardzo
urocze, typu spodnico-spodnie czy szorty udajace spodniczke. Z tegoz
ciesze sie bardzo. Za to bulgoty wydobyla ze mnie proba kupienia
bluzeczki, uparlam sie, ze nie czarnej. Poza czarnym byly niemal jedynie
pastelki, dorwanie uroczego sweterka w kolorze fuksji wymagalo cudu,
jakim byla wyprzedaz w Armand Thierry (bo bez przesady, biedny postdoc
40 euro za sweterek nie wybuli, siowon).

Inna rzecz, ze dojscie do wlasnego stylu zabralo mi z 10 lat, niestety.
Jak patrze na swoje zdjecia z liceum czy wczesnych lat studiow, to sie
za glowe lapie, co to ja usilowalam nosic i jak paskudnie w tym
wygladalam :((((

EwaP HF FH
--
Ewa Pawelec, Zakład Fizyki Plazmy UO
Power corrupts, but we all need electricity
Linux user #165317