W dniu 2010-10-08 23:09, Paulinka pisze:

> Mam uczulenie na ograniczanie dzieciom informacji o śmierci bliskich. TŻ
> tak był wychowywany. Po co dziecku taka trauma. Nie wie nic o swoich
> pradziadkach, na pogrzebie dziadka miał debiut, kiedy patrzył, jak się
> chowa i żegna bliskich - dorosły facet.
> Ja pamiętam dokładnie, kiedy umarł mój ukochany dziadek. Pamiętam dzień,
> żal, tęsknotę, ceremonię pożegnania. Nie potrzebowałam do tego
> psychologa, po prostu odszedł.

Ja bywałam w dzieciństwie na pogrzebach, ale pierwsza śmierć, którą tak
naprawdę odczułam, to była śmierć mojej mamy.

Ewa