medea pisze:
> W dniu 2010-10-08 23:09, Paulinka pisze:
>
>> Mam uczulenie na ograniczanie dzieciom informacji o śmierci bliskich. TŻ
>> tak był wychowywany. Po co dziecku taka trauma. Nie wie nic o swoich
>> pradziadkach, na pogrzebie dziadka miał debiut, kiedy patrzył, jak się
>> chowa i żegna bliskich - dorosły facet.
>> Ja pamiętam dokładnie, kiedy umarł mój ukochany dziadek. Pamiętam dzień,
>> żal, tęsknotę, ceremonię pożegnania. Nie potrzebowałam do tego
>> psychologa, po prostu odszedł.
>
> Ja bywałam w dzieciństwie na pogrzebach, ale pierwsza śmierć, którą tak
> naprawdę odczułam, to była śmierć mojej mamy.

Ewo dlatego właśnie IMO nie należy dzieci izolować od tego tematu, bo są
momenty takie jak Twój, kiedy cały świat ci się wali na głowę, ale już
coś wiesz. COŚ.


--

Paulinka