Użytkownik "medea" <x...@p...fm> napisał w wiadomości
news:ieterk$ngr$2@news.onet.pl...
>W dniu 2010-12-22 18:11, Ghost pisze:
>>
>> Użytkownik "medea" <x...@p...fm> napisał w wiadomości
>> news:ietavd$b7t$1@news.onet.pl...
>>> W dniu 2010-12-22 15:04, Ghost pisze:
>>>
>>>> Inaczej. Jak wiadomo glowny drive czlowieka to uczucia, nie ma uczuc
>>>> czlowiekowi przestaje sie cokolwiek chciec. Obojetnie czy chodzi o
>>>> prace,
>>>> sztuke, czy malzenstwo. Oczywiscie uczucia szeroko rozumiane. Ale same
>>>> uczucia maja jednak racjonalne podloze. Dawniej ludziki niewiele
>>>> kumaly,
>>>> ale funkcjonowac musialy, podobnie zwierzeta tu i teraz - stad
>>>> potrzebny
>>>> (pozornie nieracjonalny) naped poprzez uczucia.. Teraz nam rozumu
>>>> przybylo (?), ale przy konflikcie rozum/uczucie, drugie zwycieza. Tak
>>>> wiec druga strona zawsze czegos musi dostarczyc, czesto jest to cos co
>>>> generuje u nas konkretne uczucia.
>>>
>>> Pytanie tylko - czy to COŚ generuje uczucia, czy to czasem nie jest tak,
>>> że jedni ludzie są bardziej skłonni do emocjonalnego wiązania się z
>>> czymś/kimś, a inni mniej. Wydaje mi się, że to drugie. Ciekawa jestem
>>> jednak, z czego to wynika. Pewnie ze zwykłej fizyczności np. produkcji
>>> jakichś substancji.
>>
>> Alez oczywiscie, niezaleznie jednak od tego jak bardzo jestesmy podatni,
>> to
>> uczucia same sie nie wzbudzaja, potrzebuja chocby np. podmiotu i jakiejs
>> formy kontaktu z nim. Wynika oczywiscie z fizycznosci (struktury polaczen
>> neuronowych, okreslonych substancji) i stanu (czyli historii naszeg
>> zycia).
>
> Zauważyłam, że są ludzie, którzy potrafią niejako nadawać sens niemal
> wszystkiemu, co robią. To jest bardzo cenna cecha, chociaż potrafi być
> zdradliwa lub nawet tragiczna w skutkach.

No to jest niemal czysta racjonalizacja. To czy tragiczna czy cenna to i tak
zalezy od samych decyzji a nie ich racjonalizacji. Innymi slowy, sama
racjonalizacja niekoniecznie wplywa na konsekwencje (poza zadowoleniem).