Druch pisze:

> Mam wrazenie ze to rodzaj Palikota tylko w sferze nauki.

:-D

> Nie rozumiem tylko dlaczego Dawkins tak bardzo
> angazuje sie w walke z innymu ktorzy inaczej widza swiat niz on?

Bo akurat z tym typem "inaczej widzących" inaczej się nie da :-)

Warto spojrzeć na kolejność ukazywania się książek Dawkinsa:
Najpierw "Samolubny gen" (przełomowa klasyka), potem "Fenotyp
rozszerzony", "Ślepy zegarmistrz" (chyba jego najlepsza książka).
Czyli przede wszystkim naukowiec. Jednak jego książki naukowe spotkały
się z tak agresywną i niemerytoryczną "dyskusją" "inaczej widzących
świat", z takim zalewem bzdury, że kolejne książki to już tak naprawdę
pewne podsumowanie tego "innego punktu widzenia". Najpierw "Rozplatanie
tęczy", czyli blaga w nauce, a potem "Bóg urojony" - czyli emanacja
poglądów wykształconych w "dyskusji" z przedstawicielami już nawet nie
nauki, ale wiary (chociaż lepiej chyba powiedzieć wiar)...

Stalker