Piotr pisze:

> Może i mało, ale widze Haniu, że wpadasz teraz trochę w skrajność.
> Mówimy teraz o dorosłej kobiecie, która utraciła kontrolę nad własnym
> życiem
> już lata temu i stałą się niewolnikiem własnego lenistwa i ograniczenia
> umysłowego.

Prawdą jest IMO, że dziewczyna broni się rękami i nogami przed
reorganizacją swojego życia, licząc na cud-tabletkę i terapię, które
załatwią za nią wszystko. Natomiast nie jest E.W. leniwa czy ograniczona
umysłowo na pewno. Wpadła po prostu w koleinę, z której trudno się wybić
na nowy tor, zwłaszcza kiedy jest się ogólnie w złej formie. Ale żeby
pomóc jej się wytrącić z tego stanu rzeczy, trzeba natchnąć ją energią,
wiarą we własne siły, a nie pognębiać, tak jak Ty to próbujesz robić.

Ewa